No edit permissions for Español

Text 43

gṛhītvāpara-pādābhyāṁ
saha-lāṅgūlam acyutaḥ
bhrāmayitvā kapitthāgre
prāhiṇod gata-jīvitam
sa kapitthair mahā-kāyaḥ
pātyamānaiḥ papāta ha


gṛhītvā—atrapar; apara-pādābhyām—por las patas traseras; saha—junto con; lāṅgūlam—la cola; acyutaḥ—Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios; bhrāmayitvā—hacer dar vueltas con mucha fuerza; kapittha-agre—a lo alto de un árbol kapitthaprāhiṇot—lo lanzó; gata-jīvitam—el cuerpo sin vida; saḥ—ese demonio; kapitthaiḥ—con los árboles kapitthamahā-kāyaḥ—adoptó un cuerpo enorme; pātyamānaiḥ—y mientras el árbol caía; papāta ha—cayó muerto al suelo.


Entonces, Śrī Kṛṣṇa sujetó al demonio por las patas traseras y la cola, hizo girar el cuerpo del demonio con mucha fuerza hasta que murió, y lo lanzó a lo alto de un árbol kapittha, que se vino abajo junto con el cuerpo del demonio, que había adoptado una forma enorme.


SIGNIFICADO: Kṛṣṇa mató al demonio de esa forma para que cayesen las frutas kapittha, de modo que Él, Balarāma y los demás niños pudieran aprovechar la oportunidad para comerlas. La kapittha recibe a veces el nombre de kṣatbelphala. La pulpa de esa fruta es muy sabrosa. Es dulce y agria a la vez, y a todo el mundo le gusta.

« Previous Next »