VERSO 14
tasmai balir vāruṇa-pāśa-yantritaḥ
samarhaṇaṁ nopajahāra pūrvavat
nanāma mūrdhnāśru-vilola-locanaḥ
sa-vrīḍa-nīcīna-mukho babhūva ha
tasmai — a Prahlāda Mahārāja; baliḥ — Bali Mahārāja; vāruṇa-pāśa-yantritaḥ — estando amarrado pelas cordas de Varuṇa; samarhaṇam — respeito adequado; na — não; upajahāra — ofereceu; pūrva-vat — como antes; nanāma — ofereceu reverências; mūrdhnā — com a cabeça; aśru-vilola-locanaḥ — olhos inundados de lágrimas; sa-vrīḍa — com recato; nīcīna — para baixo; mukhaḥ — rosto; babhūva ha — ele ficou assim.
Estando amarrado pelas cordas de Varuṇa, Bali Mahārāja não pôde oferecer a Prahlāda Mahārāja respeitos adequados, como fizera antes. Ao contrário, simplesmente ofereceu respeitosas reverências com sua cabeça; seus olhos ficaram inundados de lágrimas, e seu rosto curvou-se de vergonha.
SIGNIFICADO—Como fora preso pelo Senhor Vāmanadeva, Bali Mahārāja certamente deveria ser considerado um ofensor. Bali Mahārāja sentia-se, de fato, um ofensor da Suprema Personalidade de Deus. Decerto, Prahlāda Mahārāja não iria gostar disso. Portanto, Bali Mahārāja estava envergonhado e abaixou sua cabeça.