No edit permissions for Español

Text 97

payo-rāśes tīre sphurad-upavanālī-kalanayā
muhur vṛndāraṇya-smaraṇa-janita-prema-vivaśaḥ
kvacit kṛṣṇāvṛtti-pracala-rasano bhakti-rasikaḥ
sa caitanyaḥ kiṁ me punar api dṛśor yāsyati padam

payaḥ-rāśeḥ—cerca del mar; tīre—en la playa; sphurat—hermoso; upavana-ālī—un jardín; kalanayā—al ver; muhuḥ—continuamente; vṛndāraṇya—el bosque de Vṛndāvana; smaraṇa-janita—por recordar; prema-vivaśaḥ—verse sobrecogido de amor extático por Kṛṣṇa; kvacit—a veces; kṛṣṇa—del santo nombre de Kṛṣṇa; āvṛtti—repetición; pracala—muy atareada en; rasanaḥ—cuya lengua; bhakti-rasikaḥ—experto en el servicio devocional; saḥ—ese; caitanyaḥ—Śrī Caitanya Mahāprabhu; kim—acaso; me—míos; punaḥ api—de nuevo; dṛśoḥ—de los ojos; yāsyati—irán; padam—en el camino.

«Śrī Caitanya Mahāprabhu es el más elevado de todos los devotos. A veces, mientras caminaba por la playa, veía un hermoso jardín cercano y lo confundía con el bosque de Vṛndāvana. Entonces Se veía completamente sobrecogido de amor extático por Kṛṣṇa y comenzaba a danzar y a cantar el santo nombre. Su lengua no se detenía ni por un instante mientras cantaba: “¡Kṛṣṇa!”, “¡Kṛṣṇa!”. ¿Alguna vez será de nuevo visible ante Mis ojos?.»

SIGNIFICADO: Esta cita es el sexto verso del primer Caitanyāṣṭaka de la Stava-mālā de Śrīla Rūpa Gosvāmī.

« Previous Next »