No edit permissions for Español

Texto 187

hāsya, adbhuta, vīra, karuṇa, raudra, bībhatsa, bhaya
pañca-vidha-bhakte gauṇa sapta-rasa haya


hāsya—risa; adbhuta—asombro; vīra—caballerosidad; karuṇa—sentimiento de piedad; raudra—ira; bībhatsa—desastre; bhaya—miedo; pañca-vidha-bhakte—en cinco clases de devotos; gauṇa—indirectas; sapta-rasa—siete clases de melosidades; haya—hay.


«Además de las cinco melosidades directas, hay siete melosidades indirectas: risa, asombro, caballerosidad, compasión, ira, desastre y miedo.


SIGNIFICADO: El Bhakti-rasāmṛta-sindhu explica también las siete melosidades indirectas: hāsya, adbhuta, vīra, karuṇa, raudra, bhaya y bībhatsaHāsya-bhakti-rasa, la devoción con risa, se explica con las siguientes palabras (Brs. 4.1.6):

vakṣyamāṇair vibhāvādyaiḥpuṣṭiṁ hāsa-ratir gatā
hāsya-bhakti-raso nāma
budhair eṣa nigadyate


«Cuando mediante el servicio devocional se adquiere un apego con risa por Kṛṣṇa, ese apego recibe el nombre de hāsya-bhakti-rasa».


De manera similar, el Bhakti-rasāmṛta-sindhu (4.2.1) explica adbhuta-rasa:

ātmocitair vibhāvādyaiḥsvādyatvaṁ bhakta-cetasi
sā vismaya-ratir nītād-
bhuta-bhakti-raso bhavet


«Cuando el apego general de una persona está firmemente establecido en el asombro, se denomina adbhuta-bhakti-rasa».


Vīra-bhakti-rasa se explica de la siguiente manera (Brs. 4.3.1):

saivotsāha-ratiḥ sthāyīvibhāvādyair nijocitaḥ
ānīyamānā svādyatvaṁ
vīra-bhakti-raso bhavet
yuddha-dāna-dayā-dharmaiś
caturdhā-vīra ucyate


«Cuando en el corazón del devoto el apego por Kṛṣṇa se mezcla con las tendencias belicosa, caritativa o misericordiosa, esa devoción se denomina vīra-bhakti-rasa».

Karuṇa-bhakti-rasa is described as follows (B.r.s. 4.4.1):

ātmocitair vibhāvādyairnītā puṣṭiṁ satāṁ hṛdi
bhavec choka-ratir bhakti-
raso hi karuṇābhidhaḥ


«Cuando la actitud devocional y el apego por Kṛṣṇa se mezclan con lamentación, todo ello se denomina karuṇa-bhakti-rasa».


De forma similar, raudra-bhakti-rasa se explica con las siguientes palabras (Brs. 4.5.1):

nītā krodha-ratiḥ puṣṭiṁvibhāvādyair nijocitaiḥ
hṛdi bhakta-janasyāsau
raudra-bhakti-raso bhavet


«Cuando en el corazón del devoto la devoción está mezclada con ira, el sabor se denomina raudra-bhakti-rasa».

Bhayānaka-bhakti-rasa is described as follows (B.r.s. 4.6.1):

vakṣyamāṇair vibhāvādyaiḥpuṣṭiṁ bhaya-ratir gatā
bhayānakābhidho bhakti-
raso dhīrair udīryate

“When devotion is mixed with fear, it is called bhayānaka-bhakti-rasa.

Bībhatsa-bhakti-rasa is described as follows (B.r.s. 4.7.1):

puṣṭiṁ nija-vibhāvādyairjugupsā-ratir āgatā
asau bhakti-raso dhīrair
bībhatsākhya itīryate


«El estado en que el apego por Kṛṣṇa adquiere una forma abominable y el devoto disfruta de ello se denomina bībhatsa-bhakti-rasa».


En conclusión, cuando el devoto puro se sitúa en cualquiera de las cinco melosidades principales (śānta, dāsya, sakhya, vātsalya o madhura) y esa melosidad se mezcla con uno o más de los siete bhakti-rasas indirectos (hāsya, adbhuta, vīra, karuṇa, raudra, bhayānaka o bībhatsa), el predominio es de las melosidades indirectas.

« Previous Next »