No edit permissions for Español

Text 31

kālopapannāṁ rucirāṁ manasvināṁ
jagāda vācaṁ puruṣa-pravīraḥ
he vipracitte namuce puloman
mayānarvañ chambara me śṛṇudhvam


kāla-upapannām—adecuadas al momento y las circunstancias; rucirām—muy hermosas; manasvinām—a las grandes personalidades, de mente profunda; jagāda—habló; vācam—palabras; puruṣa-pravīraḥ—el héroe entre los héroes, Vṛtrāsura; he—¡oh!; vipracitte—Vipracitti; namuce—¡oh, Namuci!; puloman—¡oh, Pulomā!; maya—¡oh, Maya!; anarvan—¡oh, Anarvā!; śambara—¡oh, Śambara!; me—de mí; śṛṇudhvam—por favor, escuchen.


Conforme a su posición, al momento y a las circunstancias, Vṛtrāsura, el héroe entre los héroes, pronunció palabras dignas de la aprobación de hombres reflexivos. Vṛtrāsura llamó a los héroes de los demonios: «¡Oh, Vipracitti!, ¡oh, Namuci!, ¡oh, Pulomā!, ¡oh, Maya, Anarvā y Śambara!, por favor, escúchenme y no huyan!».

« Previous Next »