TEKST 12
yad āditya-gataṁ tejo
jagad bhāsayate ’khilam
yac candramasi yac cāgnau
tat tejo viddhi māmakam
yat – to, co; āditya-gatam – w blasku słonecznym; tejaḥ – blask; jagat – cały świat; bhāsayate – oświetla; akhilam – całkowicie; yat – to, co; candramasi – w księżycu; yat – to, co; ca – również; agnau – w ogniu; tat – to; tejaḥ – blask; viddhi – zrozumieć; māmakam – ode Mnie.
We Mnie ma swoje źródło światłość słoneczna, która rozprasza ciemność tego całego świata. Ode Mnie jest również blask ognia i czar księżycowego światła.
ZNACZENIE:
Nieinteligentni nie mogą zrozumieć, w jaki sposób dzieją się różne rzeczy. Wiedza zaczyna się w momencie, kiedy rozumie się to, co Pan tłumaczy tutaj. Każdy widzi słońce, księżyc, ogień i światło elektryczne. Należy jedynie próbować zrozumieć, że światłość słońca, księżyca, światło elektryczne czy ogień, wszystko to pochodzi od Najwyższej Osoby Boga. Takie pojmowanie życia jest już wielkim krokiem naprzód dla uwarunkowanej duszy w tym materialnym świecie i jest ono początkiem świadomości Kṛṣṇy. Żywe istoty są integralnymi cząstkami Najwyższego Pana i tutaj otrzymują one od Niego wskazówkę, w jaki sposób mogą powrócić do Boga, do domu.
Z wersetu tego dowiadujemy się, że słońce oświetla cały system słoneczny. Istnieją różne wszechświaty i systemy słoneczne, w których są różne słońca, księżyce i planety, ale w każdym wszechświecie jest tylko jedno słońce. A księżyc – jak oznajmia Bhagavad-gītā (10.21), jest jedną z gwiazd (nakṣatrāṇām ahaṁ śaśī). Źródłem blasku słonecznego jest światłość duchowa pochodząca z nieba duchowego Najwyższego Pana. Wraz ze wschodem słońca zaczyna się aktywność istot ludzkich. Zapalają one ogień, aby przygotować pożywienie, aby uruchomić fabryki itd. Tak wiele rzeczy robi się za pomocą ognia. Zatem wschód słońca, ogień i światło księżyca są wielkim dobrodziejstwem dla ludzkich istot. Żadna istota nie może bez nich żyć. Więc jeśli ktoś jest w stanie zrozumieć, że światło i blask słońca, księżyca i ognia emanują z Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy, wtedy zaczyna się jego świadomość Kṛṣṇy. Światło księżyca odżywia wszystkie warzywa. Światło księżyca jest tak przyjemne, że ludzie bez trudu mogą zrozumieć, iż żyją dzięki łasce Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy. Gdyby nie Jego miłosierdzie, nie byłoby światła słońca, księżyca i ognia, bez których trudno byłoby sobie wyobrazić życie. Są to pewne refleksje, które mogą rozbudzić świadomość Kṛṣṇy w uwarunkowanej duszy.