TEKSTY 5-6
aśāstra-vihitaṁ ghoraṁ
tapyante ye tapo janāḥ
dambhāhaṅkāra-saṁyuktāḥ
kāma-rāga-balānvitāḥ
karṣayantaḥ śarīra-sthaṁ
bhūta-grāmam acetasaḥ
māṁ caivāntaḥ śarīra-sthaṁ
tān viddhy āsura-niścayān
aśāstra – nie wspomniane w pismach świętych; vihitam – skierowany; ghoram – szkodliwy dla innych; tapyante – obydwa; ye – ci, którzy; tapaḥ – pokuty; janāḥ – osoby; dambha – z dumą; ahaṅkāra – i egotyzm; saṁyuktāḥ – zaangażowani; kāma – pożądania; rāga – i przywiązanie; bala – przez siłę; anvitāḥ – zmuszony; karṣayantaḥ – torturując; śarīra-stham – usytuowany w ciele; bhūta-grāmam – kombinacja elementów materialnych; acetasaḥ – przez taką zbałamuconą mentalność; mām – Mnie; ca – również; eva – na pewno; antaḥ – wewnątrz; śarīra-stham – usytuowany w ciele; tān – ich; viddhi – rozumie; āsura-niścayān – demony.
Ci, którzy oddają się surowym pokutom i umartwieniom niezalecanym przez pisma święte i praktykują je z powodu dumy, egotyzmu, pożądania i przywiązania, takie nierozsądne osoby, torturujące swoje narządy cielesne, jak również Duszę Najwyższą przebywającą wewnątrz, są demonicznej natury.
ZNACZENIE:
Istnieją ludzie, którzy wymyślają różnego rodzaju pokuty i umartwienia nie zalecane przez pisma święte. Na przykład, w pismach takich nie ma mowy o poszczeniu dla jakiegoś skrytego, na przykład czysto politycznego celu. Pisma święte polecają posty dla postępu duchowego, a nie dla celów politycznych czy społecznych. Ci, którzy oddają się tego rodzaju pokutom, są według Bhagavad-gīty osobami demonicznymi. Czyny ich są niezgodne z zaleceniami pism i nie są korzystne dla ogółu ludzkości. W rzeczywistości są oni powodowani dumą, fałszywym ego, żądzą i przywiązaniem do uciech materialnych. Przez takie przywiązanie nie tylko niszczą układ elementów materialnych, z których zbudowane jest ciało, ale również niepokoją Samą Najwyższą Osobę Boga, przebywającego wewnątrz ich ciała. Takie nieaprobowane posty i umartwianie się dla celów politycznych jest również z pewnością niepokojące dla innych. O tego rodzaju postach nie ma mowy w literaturze wedyjskiej. Demoniczna osoba może myśleć, że tą metodą będzie w stanie zmusić swojego wroga albo stronę przeciwną do spełnienia swych pragnień, ale czasem taki post kończy się śmiercią. Czynów takich nie aprobuje Najwyższa Osoba Boga i mówi On, że ci, którzy angażują się w nie, są niewątpliwie demonami. Takie demonstracje, będąc nieposłuszeństwem wobec zaleceń pism świętych, są obrazą dla Najwyższej Osoby Boga. Ważne w związku z tym jest słowo acetasaḥ – osoby o normalnej psychice muszą stosować się do zaleceń pism świętych. Ci, których sytuacja jest inna, nie są posłuszni tym zaleceniom i lekceważą pisma święte, wytwarzając swój własny proces pokut i umartwiania się. Należy zawsze pamiętać o tym, jaki jest ostateczny los takich demonicznych ludzi, o którym wspomina rozdział poprzedni. Pan zmusza ich do powtarzających się narodzin w łonach osób równie demonicznych. Wskutek tego będą żyli według demonicznych zasad narodziny po narodzinach, nie znając swego związku z Najwyższą Osobą Boga. Jeśli jednakże będą wystarczająco szczęśliwi, by przyjąć przewodnictwo mistrza duchowego, który może skierować ich na ścieżkę mądrości wedyjskiej, wtedy będą mogli wydostać się z tego uwikłania i w końcu osiągną najwyższy cel.