No edit permissions for Português

VERSO 74

māraḥ svayaṁ nu madhura-dyuti-maṇḍalaṁ nu
mādhuryam eva nu mano-nayanāmṛtaṁ nu
veṇī-mṛjo nu mama jīvita-vallabho nu
kṛṣṇo ’yam abhyudayate mama locanāya

māra — o Cupido; svayam — pessoalmente; nu — se; madhura — doce; dyuti — de refulgência; maṇḍalam — círculo; nu — se; mādhuryam — doçura; eva — mesmo; nu — decerto; manaḥ-nayana-amṛtam — néctar para a mente e os olhos; nu — se; veṇī-mṛjaḥ — cabelo solto; nu — se; mama — Meu; jīvita-vallabha — o prazer da vida e da alma; nu — se; kṛṣṇaḥ — o Senhor Kṛṣṇa; ayam — este; abhyudayate — manifesta-Se; mama — Meus; locanāya — para os olhos.

Na atitude de Rādhārāṇī, Śrī Caitanya Mahāprabhu dirigia-Se às gopīs: “‘Minhas queridas amigas, onde está esse Kṛṣṇa, o Cupido personificado, que tem a refulgência de uma flor kadamba, o qual é a doçura em pessoa, o néctar de Meus olhos e mente, Aquele que solta os cabelos das gopīs, que é a fonte suprema de bem-aventurança transcendental e Minha vida e alma? Acaso Ele Se apresentou perante Meus olhos mais uma vez?’”

SIGNIFICADO—Este é outro verso do Kṛṣṇa-karṇāmṛta (68).

« Previous Next »