No edit permissions for Português

VERSO 36

yarhy ambujākṣa tava pāda-talaṁ ramāyā
datta-kṣaṇaṁ kvacid araṇya-jana-priyasya
asprākṣma tat-prabhṛti nānya-samakṣam añjaḥ
sthātuṁs tvayābhiramitā bata pārayāmaḥ

yarhi — quando; ambuja — como lótus; akṣa — ó Tu cujos olhos; tava — Teus; pāda — dos pés; talam — na base; ramāyāḥ — para a deusa da fortuna, Śrīmatī Lakṣmīdevī; datta — dando; kṣaṇam — um fes­tival; kvacit — às vezes; araṇya — que moram na floresta; jana — as pessoas; priyasya — que consideram querido; asprākṣma — tocaremos; tat-prabhṛti — daquele momento em diante; na — nunca; anya — de nenhum outro homem; samakṣam — na presença; añjaḥ — diretamen­te; sthātum — para ficar de pé; tvayā — por Ti; abhiramitāḥ — cheias de alegria; bata — certamente; pārayāmaḥ — seremos capazes.

Ó pessoa de olhos de lótus, a deusa da fortuna considera uma ocasião festiva toda oportunidade de tocar as solas de Teus pés de lótus. És muito querido aos moradores da floresta, de modo que também tocaremos esses pés de lótus. Desse momento em diante, seremos incapazes até mesmo de ficar de pé na presença de qualquer outro homem, pois teremos sido completamente satisfeitas por Ti.

« Previous Next »