No edit permissions for Español

Text 153

gṛhāntaḥ khelantyo nija-sahaja-bālyasya balanād
abhadraṁ bhadraṁ vā kim api hi na jānīmahi manāk
vayaṁ netuṁ yuktāḥ katham aśaraṇāṁ kām api daśāṁ
kathaṁ vā nyāyyā te prathayitum udāsīna-padavī

gṛha-antaḥkhelantyaḥ—que estaba ocupada en juegos infantiles dentro de casa; nija—la propia; sahaja—simple; bālyasya—de la infancia; balanāt—debido a la influencia; abhadram—mal; bhadram—bien; vā—o; kim api—qué; hi—ciertamente; na—no; jānīmahi—sabía; manāk—ni aun ligeramente; vayam—Yo; netum—llevar; yuktāḥ—adecuado; katham—cómo; aśaraṇām—sin entrega; kām api—como ésta; daśām—a la condición; katham—cómo; vā—o; nyāyyā—correcto; te—de Ti; prathayitum—manifestar; udāsīna—de estar libre de cuidados; padavī—la posición.

«“Yo Me ocupaba en Mis juegos en Mi casa, y debido a Mi inocencia infantil, no sabía distinguir el bien del mal. ¿Está bien entonces que Me hayas forzado a sentir tanta atracción por Ti para después dejarme de lado? Ahora Te muestras indiferente hacia Mí. ¿Crees que eso está bien?”


SIGNIFICADO: En este verso (Vidagdha-mādhava 2.46), Śrīmatī Rādhārāṇī Se dirige a Kṛṣṇa.

« Previous Next »