No edit permissions for Español

Textos 199-200

sakheti matvā prasabhaṁ yad uktaṁ
he kṛṣṇa he yādava he sakheti
ajānatā mahimānaṁ tavedaṁ
mayā pramādāt praṇayena vāpi

yac cāvahāsārtham asat-kṛto ’si
vihāra-śayyāsana-bhojaneṣu
eko ’tha vāpy acyuta tat-samakṣaṁ
tat kṣāmaye tvām aham aprameyam


sakhā—amigo; iti—así pues; matvā—pensando; prasabham—por la fuerza; yat—lo que; uktam—fue dicho; he kṛṣṇa—¡oh, Kṛṣṇa!; he yādava—¡oh, descendiente de Yadu!; he sakhā—¡oh, mi querido amigo!; iti—así pues; ajānatā—sin saber; mahimānam—grandeza; tava—Tuya; idam—esto; mayā—por mí; pramādāt—por ignorancia; praṇayena—por afecto; —o; api—ciertamente; yat—todo lo que; ca—y; avahāsa-artham—por hacer una broma; asat-kṛtaḥ—insultado; asi—Tú eres; vihāra—mientras disfrutábamos; śayyā-āsana—sentados o acostados en la cama; bhojaneṣu—mientras comíamos juntos; ekaḥ—solo; atha vā—o; api—ciertamente; acyuta—¡oh, mi querido Kṛṣṇa!; tat-samakṣam—en presencia de otros; tat—todos ésos; kṣāmaye—pido perdón; tvām—a Ti; aham—yo; aprameyam—que eres ilimitado.


«“Considerándote mi amigo y sin conocer Tus glorias, Te he llamado irreflexivamente ‘¡Oh, Kṛṣṇa!’, ‘¡Oh, Yādava!’, ‘¡Oh, amigo mío!’. Por favor, perdona todo lo que haya hecho por locura o por amor. Te he faltado al respeto muchas veces bromeando mientras descansábamos, acostándome en la misma cama, sentándome o comiendo contigo, a veces a solas y a veces frente a muchos amigos. ¡Oh Tú, el infalible!, por favor, perdóname por todas esas ofensas.”


SIGNIFICADO: Esta cita pertenece a la Bhagavad-gītā (11.41-42). En este verso, Arjuna se dirige a Kṛṣṇa, que está manifestando Su forma universal en el campo de batalla de Kurukṣetra.

« Previous Next »