No edit permissions for Español

Text 19

upajila premāṅkura,bhāṅgila ye duḥkha-pūra,
kṛṣṇa tāhā nāhi kare pāna
bāhire nāgara-rāja,
bhitare śaṭhera kāja,
para-nārī vadhe sāvadhāna

upajila—creció; prema-aṅkura—el fruto del amor por Dios; bhāṅgila—se rompió; ye—eso; duḥkha-pūra—lleno de miserias; kṛṣṇa—el Señor Kṛṣṇa; tāhā—eso; nāhi—no; kare—hace; pāna—beber; bāhire—externamente; nāgara-rāja—la persona más atractiva; bhitare—por dentro; śaṭhera—de un engañador; kāja—actividades; para-nārī—a las esposas de otros; vadhe—mata; sāvadhāna—muy cuidadoso.

«[Śrīmatī Rādhārāṇī, afligida por los sentimientos de separación de Kṛṣṇa, decía:] “¡Ay de Mí! ¿Qué voy a decir de Mi sufrimiento? Mi encuentro con Kṛṣṇa hizo brotar Mi tendencia a amar, pero tener que separarme de Él fue un golpe demasiado duro para Mí, como una enfermedad de la que no acabo de reponerme y que Me hace sufrir. Para esa enfermedad, no hay otro médico que el propio Kṛṣṇa, pero Él no viene a cuidar de este tierno brote de servicio devocional. ¿Qué puedo decir de Su forma de comportarse? Por fuera, Kṛṣṇa es un joven y muy atractivo amante, pero en Su corazón sólo hay engaño, y es muy experto en matar a las esposas de los demás.”»

« Previous Next »