No edit permissions for Español

Text 22

śreyaḥ-sṛtiṁ bhaktim udasya te vibho
kliśyanti ye kevala-bodha-labdhaye
teṣām asau kleśala eva śiṣyate
nānyad yathā sthūla-tuṣāvaghātinām

śreyaḥ-sṛtim—la auspiciosa senda de la liberación; bhaktim—el servicio devocional; udasya—abandonando; te—de Ti; vibho—¡oh, mi Señor!; kliśyanti—aceptan dificultades peores; ye—todas esas personas que; kevala—solamente; bodha-labdhaye—para obtener conocimiento; teṣām—para ellos; asau—esos; kleśalaḥ—problemas; eva—solamente; śiṣyate—quedan; na—no; anyat—nada más; yathā—tanto como; sthūla—en gran cantidad; tuṣa—cáscaras de arroz; avaghātinām—de los que baten.

«“Mi querido Señor, Tu servicio devocional es la única senda auspiciosa. Quien la abandona para simplemente cultivar el conocimiento especulativo o la comprensión de que esos seres vivos son almas espirituales y el mundo material es falso, se somete a dificultades inmensas. Sólo gana en actividades penosas e inauspiciosas. Sus esfuerzos son como batir cáscaras de arroz que ya no tienen grano. Es un trabajo inútil.”

SIGNIFICADO: Este verso pertenece al Śrīmad-Bhāgavatam (10.14.4).

« Previous Next »