No edit permissions for Español

Text 1

sūta uvāca
atha taṁ sukham āsīna
upāsīnaṁ bṛhac-chravāḥ
devarṣiḥ prāha viprarṣiṁ
vīṇā-pāṇiḥ smayann iva

sūtaḥ—Sūta; uvāca—dijo; atha—por lo tanto; tam—él; sukham āsīnaḥ—sentado cómodamente; upāsīnam—a alguien que está sentado cerca; bṛhat-śravāḥ—sumamente respetado; devarṣiḥ—el gran ṛṣi entre los dioses; prāha—dijo; viprarṣim—al ṛṣi entre los brāhmaṇas; vīṇā-pāṇiḥ—aquel que lleva una vīṇā en la mano; smayan iva—aparentemente sonriendo.

Sūta Gosvāmī dijo: Así pues, el sabio entre los dioses [Nārada], sentado cómodamente y aparentemente sonriendo, le habló al ṛṣi entre los brāhmaṇas [Vedavyāsa].

SIGNIFICADO: Nārada estaba sonriendo, porque conocía muy bien al gran sabio Vedavyāsa, así como también la causa de su decepción. Como él lo explicará gradualmente, la decepción de Vyāsadeva se debía a la insuficiente presentación que este hizo de la ciencia del servicio devocional. Nārada conocía el defecto, y la posición de Vyāsa lo confirmaba.

« Previous Next »