No edit permissions for Español

Text 7

sa taṁ niśāmyātta-rathāṅgam agrato
vyavasthitaṁ padma-palāśa-locanam
vilokya cāmarṣa-pariplutendriyo
ruṣā sva-danta-cchadam ādaśac chvasan

saḥ—aquel demonio; tam—a la Suprema Personalidad de Dios; niśāmya—tras ver; ātta-rathāṅgam—armado con el disco Sudarśana; agrataḥ—ante él; vyavasthitam—erguido; padma—flor de loto; palāśa—pétalos; locanam—ojos; vilokya—tras ver; ca—y; amarṣa—por la indignación; paripluta—sobrecogidos; indriyaḥ—sus sentidos; ruṣā—con gran resentimiento; sva-danta-chadam—su propio labio; ādaśat—mordía; śvasan—silbando.

Cuando el demonio vio erguido ante él y armado con Su disco Sudarśana a la Personalidad de Dios, cuyos ojos eran exactamente como pétalos de loto, sus sentidos se sobrecogieron de indignación. Comenzó a silbar como una serpiente, y se mordió el labio lleno de resentimiento.

« Previous Next »