No edit permissions for Polish

TEKST 26

śrotrādīnīndriyāṇy anye
saṁyamāgniṣu juhvati
śabdādīn viṣayān anya
indriyāgniṣu juhvati

śrotra-ādīni – jak proces słuchania; indriyāṇi – zmysły; anye – inni; saṁyama – wstrzemięźliwości; agniṣu – w ogniu; juhvati – ofiarowują; śabda-ādīn – wibracje głosowe itd;; viṣayān – przedmioty zadowalania zmysłów; anye – inni; indriya – narządów zmysłów; agniṣu – w ogniu; juhvati – ofiarowują.


Niektórzy z nich [niezachwiani brahmacārīni] poświęcają proces słuchania i zmysły w ogniu kontrolowanego umysłu, podczas gdy inni [gṛhasthowie żyjący zgodnie z zasadami] poświęcają w ogniu zmysłów przedmioty zmysłów.


ZNACZENIE:
 
Członkowie czterech etapów życia ludzkiego, mianowicie: brahmacārīn, gṛhastha, vānaprastha i sannyāsīn, wszyscy powinni zostać doskonałymi yoginami, czyli transcendentalistami. Ponieważ celem ludzkiego życia nie jest zwierzęce zadowalanie zmysłów, cztery porządki życia ludzkiego zostały zorganizowane w taki sposób, aby umożliwić ludziom osiągnięcie doskonałości w życiu duchowym. Brahmacārīn, czyli uczeń znajdujący się pod opieką bona fide mistrza duchowego, kontroluje umysł przez powstrzymywanie się od zadowalania zmysłów. Brahmacārīn słucha tylko słów dotyczących świadomości Kṛṣṇy. Słuchanie jest podstawą rozumienia i dlatego czysty brahmacārīn całkowicie angażuje się w harer nāmānukīrtanam – śpiewanie i słuchanie o chwałach Pana. Powstrzymuje się on od słuchania wibracji materialnych, a słuch angażuje w słuchanie transcendentalnych wibracji mantry Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa. Podobnie, osoby żyjące w małżeństwie, które mają pewną swobodę, jeśli chodzi o zadowalanie zmysłów, robią to z dużym umiarem. Życie seksualne, jedzenie mięsa i przyjmowanie środków odurzających i pobudzających – są to powszechne tendencje w społeczeństwie ludzkim, ale osoba w związku małżeńskim, żyjąca według zasad, nie nadużywa życia seksualnego ani nie folguje sobie w inny sposób w zadowalaniu zmysłów. Małżeństwa zawierane na zasadach religijnych sa powszechne we wszystkich cywilizowanych społeczeństwach ludzkich, gdyż jest to sposób na ograniczenie życia seksualnego. Taka wstrzemięźliwość i nieprzywiązywanie się do życia seksualnego jest również rodzajem yajñi, jako że wstrzemięźliwy gṛhastha poświęca swoją ogólną skłonność do zadowalania zmysłów dla wyższego, transcendentalnego życia.

« Previous Next »