No edit permissions for Português

VERSO 13

niśā-carītthaṁ vyathita-stanā vyasur
vyādāya keśāṁś caraṇau bhujāv api
prasārya goṣṭhe nija-rūpam āsthitā
vajrāhato vṛtra ivāpatan nṛpa

niśā-carī — a Rākṣasī; ittham — dessa maneira; vyathita-stanā — estando severamente aflita devido à pressão sobre seu seio; vyasuḥ — perdeu sua vida; vyādāya — abrindo amplamente sua boca; keśān — ma­deixas; caraṇau — suas duas pernas; bhujau — seus dois braços; api — também; prasārya — escancarando; goṣṭhe — no campo de pastagem; nija-rūpam āsthitā — permaneceu em sua forma demoníaca original; vajra-āhataḥ — morto pelo raio de Indra; vṛtraḥ — Vṛtrāsura; iva — como se; apatat — caiu; nṛpa — ó rei.

Dessa maneira, a demônia Pūtanā, muito aflita quando seu seio foi atacado por Kṛṣṇa, perdeu sua vida. Ó rei Parīkṣit, abrindo amplamente sua boca e escancarando seus braços e pernas e com o ca­belo desgrenhado, ela caiu no campo de pastagem sob sua forma original de Rākṣasī, assim como Vṛtrāsura caiu ao ser morto pelo raio de Indra.

SIGNIFICADO—Pūtanā era uma grande Rākṣasī que conhecia a arte de ocultar sua forma original através do poder místico, mas, quando foi morta, seu poder místico não pôde ocultá-la, e ela apareceu sob sua forma original.

« Previous Next »