No edit permissions for Português

VERSO 15

taṁ niḥśvasantaṁ sphuritādharoṣṭhaṁ
sunītir utsaṅga udūhya bālam
niśamya tat-paura-mukhān nitāntaṁ
sā vivyathe yad gaditaṁ sapatnyā

tam — a ele; niḥśvasantam — respirando muito pesadamente; sphurita — tremendo; adhara-oṣṭham — lábios superior e inferior; sunītiḥ — rainha Sunīti; utsaṅge — em seu colo; udūhya — levantando; bālam — seu filho; niśamya — após ouvir; tat-paura-mukhāt — das bocas de outros habitantes; nitāntam — todas as descrições; — ela; vivyathe — ficou pesarosa; yat — aquilo que; gaditam — falado; sa-patnyā — por sua co-esposa.

Quando Dhruva Mahārāja encontrou-se com sua mãe, seus lábios tremiam de raiva, e ele chorava tomado de imensa aflição. A rainha Sunīti imediatamente pegou seu filho no colo, enquanto os residentes do palácio que tinham ouvido todas as palavras ásperas de Suruci relatavam tudo com pormenores. Assim, Sunīti também ficou muito pesarosa.

« Previous Next »