No edit permissions for Português

VERSO 39

evaṁ śaptau sva-bhavanāt
patantau tau kṛpālubhiḥ
proktau punar janmabhir vāṁ
tribhir lokāya kalpatām

evam — assim; śaptau — sendo amaldiçoados; sva-bhavanāt — de sua morada, Vaikuṇṭha; patantau — caindo; tau — aqueles dois (Jaya e Vijaya); kṛpālubhiḥ — pelos misericordiosos sábios (Sanandana etc.); proktau — interpelados; punaḥ — novamente; janmabhiḥ — com nascimentos; vām — vossa; tribhiḥ — três; lokāya — para a posição; kalpatām — que seja possível.

Enquanto Jaya e Vijaya, tendo recebido essa maldição que os sábios lançaram sobre eles, caíam ao mundo material, ouviram as seguintes palavras serem proferidas pelos mesmos sábios, que eram muito bondosos com eles. “Ó porteiros, após três nascimentos, podereis retornar à vossa posição em Vaikuṇṭha, pois, nesse tempo, o prazo da maldição estará encerrado.”

« Previous Next »