TEKST 3
paśyaitāṁ pāṇḍu-putrānām
ācārya mahatīṁ camūm
vyūḍhāṁ drupada-putreṇa
tava śiṣyeṇa dhīmatā
paśya – spójrz; etām – to; pāṇḍu-putrāṇām – synów Pāṇḍu; ācārya – O nauczycielu; mahatīm – wielkie; camūm – siły wojskowe; vyūḍhām – zorganizowane; drupada-putreṇa – przez syna Drupady; tava – twój; śiṣyeṇa – uczeń; dhī-matā – bardzo inteligentny.
O mój nauczycielu, spójrz na te liczne wojska synów Pāṇḍu, tak po mistrzowsku zorganizowane przez syna Drupady, twojego inteligentnego ucznia.
ZNACZENIE:
Wielki dyplomata – Duryodhana, wytyka tutaj Droṇācāryi, wielkiemu braminowi i głównodowodzącemu jego błędy. Droṇācārya miał kiedyś polityczną sprzeczkę z królem Drupadą, ojcem Draupadī, żony Arjuny. Wskutek tej kłótni Drupada dokonał wielkiej ofiary, dzięki której otrzymał błogosławieństwo, że narodzi mu się syn, który będzie w stanie zabić Droṇācāryę. Droṇācārya wiedział o tym doskonale, ale nie zważając na to, jako liberalny bramin, nie wahał się wyjawić wszystkich militarnych sekretów synowi Drupady, Dhṛṣṭadyumnie, którego powierzono mu w celu edukacji wojskowej. Teraz, na polu walki Kurukṣetra, Dhṛṣṭadyumna stanął po stronie Pāṇḍavów i to on właśnie zorganizował ich szeregi wojskowe, nauczywszy się tej sztuki od Droṇācāryi. Duryodhana wytknął ten błąd Droṇācāryi, dając mu do zrozumienia, aby był czujny i bezkompromisowy w walce. Chciał przez to również dać mu do zrozumienia, że nie powinien ulegać żadnym sentymentom w bitwie przeciwko Pāṇḍavom, którzy byli przecież jego ukochanymi studentami. A jego szczególnie ulubionym i zdolnym studentem był Arjuna. Duryodhana ostrzegał, że taka łagodność w walce mogłaby doprowadzić do klęski.