TEKSTY 37-38
yady apy ete na paśyanti
lobhopahata-cetasaḥ
kula-kṣaya-kṛtaṁ doṣaṁ
mitra-drohe ca pātakam
kathaṁ na jñeyam asmābhiḥ
pāpād asmān nivartitum
kula-kṣaya-kṛtaṁ doṣaṁ
prapaśyadbhir janārdana
yadi – jeśli; api – nawet; ete – oni; na – nie; paśyanti – widzę; lobha – przez chciwość; upahata – opanowani; cetasaḥ – ich serca; kula-kṣaya – w zabiciu rodziny; kṛtam – uczynione; doṣam – błąd; mitra-drohe – w kłótni z przyjaciółmi; ca – również; pātakam – następstwa grzechów; katham – dlaczego; na – nie będziemy; jñeyam – wiedzieć o tym; asmābhiḥ – przez nas; pāpāt – z grzechów; asmāt – ci; nivartitum – zaprzestać; kula-kṣaya – w unicestwieniu dynastii; kṛtam – uczynione; doṣam – zbrodnia; prapaśyadbhiḥ – przez tych, którzy są w stanie zrozumieć; janārdana – O Kṛṣṇo.
O Janārdano, ludzie ci, opanowani przez chciwość, nie widzą niczego złego w zabiciu rodziny ani w kłótni z przyjaciółmi, ale dlaczego my, wiedzący że, unicestwienie rodziny jest zbrodnią, mielibyśmy tutaj splamić nasze serca?
ZNACZENIE:
Kṣatriya nie powinien odmawiać udziału w walce ani w hazardzie, jeśli został wyzwany przez stronę przeciwną. Będąc tak zobowiązanym, Arjuna nie mógł odmówić walki, kiedy został wyzwany przez stronę Duryodhany. Arjuna uważał, że jego zaślepieni przeciwnicy nie są w stanie przewidzieć rezultatów takiego wyzwania. On sam jednakże przewidywał złe skutki i dlatego nie mógł przyjąć takiego wyzwania. Zobowiązanie jest czymś wiążącym, gdy jego rezultaty są dobre, ale gdy rzecz ma się inaczej, wtedy nie musimy czuć się nim związani. Rozważywszy wszystkie „za” i „przeciw”, Arjuna zdecydował się nie walczyć.