TEKST 20
sarva-bhūteṣu yenaikaṁ
bhāvam avyayam īkṣate
avibhaktaṁ vibhakteṣu
taj jñānaṁ viddhi sāttvikam
sarva-bhūteṣu – we wszystkich żywych istotach; yena – przez którego; ekam – jeden; bhāvam – sytuacja; avyayam – niezniszczalny; īkṣate – widzi; avibhaktam – niepodzielny; vibhakteṣu – w niezliczonych podzielnych; tat – to; jñānam – wiedza; viddhi – wie; sāttvikam – w sile dobroci.
Ta wiedza, dzięki której można widzieć jedną niepodzielną naturę duchową we wszystkich żywych istotach – mimo iż rozdzielone są one na niezliczone formy – jest wiedzą w sile dobroci.
ZNACZENIE:
Osoba, która widzi jednakową duszę w każdej żywej istocie, czy to w półbogu, czy istocie ludzkiej, zwierzęciu, ptaku, istocie wodnej czy roślinie, posiada wiedzę w sile dobroci. We wszystkich żywych istotach dusza jest taka sama, chociaż mają one różne ciała odpowiednio do swojego przeszłego postępowania. Jak zostało to opisane w Rozdziale Siódmym, siła życiowa przejawia się w każdym żywym ciele dzięki wyższej naturze Najwyższego Pana. A więc postrzeganie w każdym ciele tej samej wyższej natury, siły życiowej, jest postrzeganiem w sile dobroci. Ta żywa energia jest niezniszczalna, mimo iż ciała ulegają zniszczeniu. Widoczne różnice odnoszą się tylko do ciał. Ponieważ jest wiele form bytów w materialnym życiu uwarunkowanym, ta siła życia zdaje się być niepodzielną. Taka impersonalistyczna wiedza jest aspektem samorealizacji.