TEKST 70
āpūryamāṇam acala-pratiṣṭhaṁ
samudram āpaḥ praviśanti yadvat
tadvat kāmā yaṁ praviśanti sarve
sa śāntim āpnoti na kāma-kāmī
āpūryamāṇam – zawsze napełniony; acala-pratiṣṭham – pewnie usytuowany; samudram – ocean; āpaḥ – wody; praviśanti – wpływają; yadvat – jak; tadvat – tak; kāmāḥ – pragnienia; yam – do kogo; praviśanti – wpływają; sarve – wszystkie; saḥ – ta osoba; śāntim – pokój; āpnoti – osiąga; na – nie; kāma-kāmī – ten, kto pragnie zaspokoić pragnienia.
Kto pozostaje niewzruszonym, mimo nieustannego potoku pragnień – które jak rzeki wpływają do oceanu, zawsze napełnianego, a mimo to pogrążonego w ciszy – ten jedynie może osiągnąć spokój. Ale nie zazna spokoju człowiek, który dąży do zaspokojenia swoich materialnych pragnień.
ZNACZENIE:
Ocean zawsze napełniany jest wodą. Szczególnie dużo wody przyjmuje podczas pory deszczowej, lecz mimo to pozostaje on takim samym – spokojnym. Te wpływające wody nie oddziaływują na niego; nie występuje on ze swoich brzegów. Podobnie jest w przypadku osoby niezachwianej w świadomości Kṛṣṇy. Dopóki żywa istota posiada ciało materialne, tak długo będą istniały wymagania tego ciała odnośnie zaspokajania zmysłów. Wielbiciel Pana jednakże, dzięki swojej pełni, nie jest niepokojony przez takie pragnienia. Osobie świadomej Kṛṣṇy nie brakuje niczego, jako że Pan zaspokaja wszystkie jej potrzeby materialne. Dlatego jest ona jak ocean – zawsze pełna w sobie. Pragnienia mogą przychodzić do niej, niczym fale rzek wpływające do oceanu, ona jednak niewzruszona jest w wypełnianiu swoich obowiązków. Te pragnienia zadowalania zmysłów nie są w stanie zaniepokoić jej w najmniejszym stopniu. Jest to dowód na to, że osoba ta jest świadoma Kṛṣṇy. Mimo iż pragnienia takie mogą być nadal obecne, straciła ona wszelkie skłonności do materialnego zadowalania zmysłów. Ponieważ jest usatysfakcjonowana transcendentalną służbą miłości dla Pana, może pozostać niewzruszoną, jak ocean. Dlatego cieszy się całkowitym spokojem. Natomiast ci, którzy chcą spełnić swoje pragnienia, nawet jeśli tym pragnieniem jest osiągnięcie wyzwolenia, nie mówiąc już o ubiegających się o sukces materialny, nigdy nie osiągają spokoju. Karmici, osoby dążące do wyzwolenia, jak również yogini starający się o siły mistyczne, wszyscy są nieszczęśliwi z powodu niespełnionych pragnień. Natomiast osoba świadoma Kṛṣṇy jest szczęśliwa w służbie dla Pana i nie ma żadnych pragnień do spełnienia. W rzeczywistości nie pragnie ona nawet wyzwolenia z tzw. niewoli materialnej. Wielbiciele Kṛṣṇy nie mają żadnych materialnych pragnień i dlatego posiadają doskonały spokój.