TEKST 30
mayi sarvāṇi karmāṇi
sannyasyādhyātma-cetasā
nirāśīr nirmamo bhūtvā
yudhyasva vigata-jvaraḥ
mayi – Mnie; sarvāṇi – wszelkie rodzaje; karmāṇi – czynności; sannyasya – całkowicie porzucając; adhyātma – z pełną wiedzą o duszy; cetasā – przez świadomość; nirāśīḥ – bez pragnienia zysku; nirmamaḥ – bez poczucia własności; bhūtvā – takim będąc; yudhyasva – walcz; vigata-jvaraḥ – wolny od ospałości.
Zatem o Arjuno, oddając Mi wszystkie swoje czyny, w pełnej wiedzy o Mnie, będąc wolnym od pragnienia zysku, poczucia własności i ospałości, walcz!
ZNACZENIE:
Werset ten wyraźnie wskazuje na cel Bhagavad-gīty. Pan poucza nas, że należy stać się całkowicie świadomym Kṛṣṇy i wypełniać swoje obowiązki w iście wojskowej dyscyplinie. Nakaz taki może być trudny, niemniej jednak obowiązki trzeba wypełniać – pokładając zaufanie w Kṛṣṇie, gdyż taka jest konstytucjonalna pozycja żywej istoty. Żywa istota nie może być szczęśliwa, jeśli nie współpracuje z Najwyższym Panem, jako że podporządkowanie się pragnieniom Pana jest jej wieczną konstytucjonalną pozycją. Dlatego Arjuna dostał nakaz walki, tak jak gdyby Pan był jego dowódcą wojskowym. Należy wszystko poświęcić dobrej woli Pana i jednocześnie pełnić swoje przypisane obowiązki, bez roszczenia sobie prawa własności do ich rezultatów. Arjuna nie musiał rozważać nakazu Pana, miał on tylko wykonać rozkaz. Najwyższy Pan jest duszą wszystkich dusz; dlatego ten, kto polega jedynie i całkowicie na Duszy Najwyższej – bez brania pod uwagę względów osobistych – albo innymi słowy, kto jest w pełni świadomy Kṛṣṇy, ten nazywany jest adhyātma-cetās. Nirāśīḥ oznacza, że należy działać z rozkazu mistrza. I nigdy nie należy rościć sobie pretensji do rezultatów takiego działania. Kasjer może liczyć miliony dolarów dla swojego pracodawcy, lecz nie przywłaszczy sobie ani centa. Podobnie należy zdać sobie sprawę z tego, że nic w tym świecie nie należy do nas, ale wszystko jest własnością Najwyższego Pana. Takie jest prawdziwe znaczenie słowa mayi, czyli „do Mnie” albo „dla Mnie”. Jeśli ktoś działa w takiej świadomości Kṛṣṇy, z pewnością nie uważa siebie za właściciela czegokolwiek. Taka świadomość nazywa się nirmama, czyli „nic nie należy do mnie”. Jeśli istnieje jakaś niechęć do wypełnienia tak surowego rozkazu, bez brania pod uwagę tzw. pokrewieństwa cielesnego, ta niechęć powinna zostać odrzucona. W ten sposób można stać się vigata-jvara, czyli wolnym od gorączkowej mentalności i ospałości. Każdy odpowiednio do swojej mentalności i pozycji, ma do wypełnienia jakiś szczególny rodzaj pracy i wszystkie takie obowiązki można wypełniać w świadomości Kṛṣṇy, jak to opisano powyżej. To prowadzi do ścieżki wyzwolenia.