TEKST 38
dhūmenāvriyate vahnir
yathādarśo malena ca
yatholbenāvṛto garbhas
tathā tenedam āvṛtam
dhūmena – przez dym; āvriyate – jest przykryty; vahniḥ – ogień; yathā – tak jak; ādarśaḥ – lustro; malena – przez kurz; ca – również; yathā – tak jak; ulbena – przez łono; āvṛtaḥ – jest przykryty; garbhaḥ – płód; tathā – tak; tena – przez żądzę; idam – ta; āvṛtam – jest przykryta.
Tak jak dym przesłania ogień albo kurz zwierciadło, czy też jak łono okrywa płód, podobnie żywa istota w różnym stopniu spowita jest przez żądzę.
ZNACZENIE:
Czysta świadomość żywej istoty może być przykryta trzema różnego rodzaju zasłonami. Tymi zasłonami, czyli przykryciem, jest jedynie pożądanie, ale objawiające się w różny sposób, podobnie do dymu przykrywającego ogień, kurzu na lustrze, albo łona otaczającego płód. Kiedy pożądanie porównywane jest do dymu – należy to rozumieć w ten sposób, że ogień żyjącej iskry jest w pewien sposób dostrzegalny. Innymi słowy, kiedy żywa istota wykazuje niewielką świadomość Kṛṣṇy, może ona zostać porównana do ognia zasłoniętego dymem. Chociaż musi być ogień tam, gdzie jest dym, ogień ten nie jest początkowo widoczny. Ten stan podobny jest do początkowego stanu świadomości Kṛṣṇy. Odkurzanie lustra z kurzu można porównać do procesu oczyszczającego lustro umysłu za pomocą licznych metod duchowych. Najlepszą z tych metod jest intonowanie świętych imion Pana. Przykład płodu okrytego łonem ilustruje sytuację bardzo beznadziejną, gdyż dziecko w łonie matki jest tak bezradne, że nie może nawet się poruszać. Ten stan świadomości właściwy jest drzewom. Drzewa są również żywymi istotami, ale zostały umieszczone w takich warunkach życia z powodu przejawienia tak wielkiej żądzy, iż prawie całkowicie zostały pozbawione świadomości. Przykład z zakurzonym lustrem odnosi się do ptaków i zwierząt, a ogień przykryty dymem porównywany jest do istot ludzkich. W formie ludzkiej żywa istota może nieco odnowić świadomość Kṛṣṇy, i jeśli poczyni dalsze postępy, może ona rozniecić ogień życia duchowego. Przez staranne manipulowanie dymem ognia można doprowadzić do tego, że ogień ten wybuchnie płomieniem. Dlatego też ludzka forma życia jest dla żywej istoty szansą uwolnienia się z sideł egzystencji materialnej. W ludzkiej formie życia, przez kultywowanie – pod właściwym przewodnictwem – świadomości Kṛṣṇy, można pokonać wroga, czyli żądzę.