TEKST 28
dravya-yajñās tapo-yajñā
yoga-yajñās tathāpare
svādhyāya-jñāna-yajñāś ca
yatayaḥ saṁśita-vratāḥ
dravya-yajñāḥ – poświęcenie własności; tapaḥ-yajñāḥ – ofiara w wyrzeczeniu; yoga-yajñāḥ – ofiara w ośmiostopniowym mistycyzmie; tathā – w ten sposób; apare – inni; svādhyāya – ofiara poprzez studiowanie Ved; jñāna-yajñāḥ – ofiara w osiąganiu wiedzy transcendentalnej; ca – również; yatayaḥ – osoby oświecone; saṁśita-vratāḥ – czyniące niezłomne śluby.
Przyjąwszy niezłomne śluby, niektórzy zostali oświeceni poprzez poświęcenie swych bogactw, inni zaś przez praktykowanie surowych wyrzeczeń, praktykę ośmiostopniowego systemu yogi mistycznej, czy przez studiowanie Ved w celu osiągnięcia postępu w transcendentalnej wiedzy.
ZNACZENIE:
Ofiary tego rodzaju można podzielić na różne kategorie. Niektóre osoby na przykład poświęcają swój majątek na różne cele dobroczynne. W Indiach istnieją bogate związki kupieckie albo warstwy książęce, które otwierają różnego rodzaju instytucje dobroczynne, jak dharma-śālā, anna-kṣetra, atithi-śālā, anāthālaya i vidyā-pīṭha. Również w innych krajach jest wiele szpitali, domów starców i podobnych instytucji charytatywnych, których celem jest rozdział żywności, kształcenie oraz darmowe leczenie dla biednych. Wszelka taka działalność dobroczynna nazywana jest dravyamaya-yajña. Są też tacy, którzy dla osiągnięcia wyższego poziomu życia lub w celu osiągnięcia wyższych planet w tym wszechświecie, dobrowolnie przyjmują wszelkiego rodzaju wyrzeczenia, jak candrāyaṇa i cāturmāsya. Proces ten polega na czynieniu ślubów dla poddania życia pewnym surowym prawom. Na przykład osoba składająca śluby cāturmāsya nie goli się przez cztery miesiące w roku (od lipca do października), nie spożywa pewnych pokarmów, nie przyjmuje dwóch posiłków dziennie albo nie opuszcza domu. Taka rezygnacja z pewnych wygód życia nazywana jest tapomaya-yajñą. Są jeszcze inni, którzy angażują się w różnego rodzaju yogi mistyczne, jak np. system Patañjalego (w celu połączenia się z Absolutem), haṭha-yogę czy aṣṭāṅga-yogę (dla osiągnięcia pewnego rodzaju doskonałości). Niektórzy zaś wędrują do wszystkich świętych miejsc pielgrzymek. Wszystkie te praktyki nazywają się yoga-yajñami, czyli ofiarami dla osiągnięcia pewnego rodzaju doskonałości w tym świecie materialnym. Są również inni, którzy studiują różnego rodzaju literaturę wedyjską, szczególnie Upaniṣady i Vedānta-sūtry albo filozofię Sāṅkhya. Nazywa się to svādhyāya-yajña albo poświęcenie się studiom. Wszyscy ci yogini z wiarą pełnią różnego rodzaju ofiary i dążą do wyższego poziomu życia. Świadomość Kṛṣṇy jednakże różni się od wszystkich tych procesów, jako że jest ona bezpośrednią służbą dla Najwyższego Pana. Świadomości Kṛṣṇy nie można osiągnąć poprzez żadną z wyżej wymienionych ofiar, ale jedynie dzięki łasce Pana i Jego bona fide wielbicieli. Świadomość Kṛṣṇy jest zatem transcendentalna.