TEKST 3
jñeyaḥ sa nitya-sannyāsī
yo na dveṣṭi na kāṅkṣati
nirdvandvo hi mahā-bāho
sukhaṁ bandhāt pramucyate
jñeyaḥ – należy wiedzieć; saḥ – on; nitya – zawsze; sannyāsī – osób w wyrzeczonym porządku życia; yaḥ – kto; na – nigdy; dveṣṭi – odczuwa niechęć; na – ani nie; kāṅkṣati – pragnie; nirdvandvaḥ – wolny od wszelkich dualizmów; hi – z pewnością; mahā-bāho – O potężnie uzbrojony; sukham – szczęśliwie; bandhāt – z niewoli; pramucyate – jest całkowicie wyzwolony.
Ten, kto ani nie pragnie, ani nie nienawidzi owoców swoich czynów, znany jest jako zawsze wyrzeczony. Taka osoba, wolna od wszelkich dualizmów, bez trudu wydostaje się z materialnej niewoli i osiąga doskonałe wyzwolenie, o potężny Arjuno.
ZNACZENIE:
Osoba w pełni świadoma Kṛṣṇy jest zawsze wyrzeczona, ponieważ nie czuje ona niechęci do owoców swojego czynu ani też ich nie pragnie. Osoba o takim wyrzeczeniu, oddająca się transcendentalnej służbie miłości dla Pana, posiada doskonałą wiedzę, jako że zna ona swoją konstytucjonalną pozycję w związku z Kṛṣṇą. Wie ona doskonale, że Kṛṣṇa jest całością, a ona sama jest tylko cząstką Kṛṣṇy. Wiedza taka jest doskonała, ponieważ jest ona słuszna jakościowo i ilościowo. Idea jedności z Kṛṣṇą jest błędna, jako że część nigdy nie może równać się całości. Wiedza o tym, że żywa istota jest równa Kṛṣṇie jakościowo, jest prawdziwą wiedzą transcendentalną prowadzącą do osiągnięcia całkowitej pełni siebie, kiedy niczego się już nie pragnie i nad niczym nie rozpacza. Osoba, która osiągnęła taką pełnię, jest wolna od wszelkich dualizmów, gdyż wszystko co czyni, czyni dla Kṛṣṇy. Będąc wolną od wszelkich dualizmów, jest ona wyzwolona – już nawet w tym świecie materialnym.