TEKST 31
sarva-bhūta-sthitaṁ yo māṁ
bhajaty ekatvam āsthitaḥ
sarvathā vartamāno ’pi
sa yogī mayi vartate
sarva-bhūta-sthitam – usytuowany w sercu każdego; yaḥ – ten, kto; mām – Mnie; bhajati – służy w oddaniu; ekatvam – w jedności; āsthitaḥ – usytuowany; sarvathā – pod każdym względem; vartamānaḥ – będąc usytuowanym; api – pomimo; saḥ – on; yogī – transcendentalista; mayi – we Mnie; vartate – pozostaje.
Taki yogīn, który angażuje się w pełną czci służbę dla Duszy Najwyższej, widząc, że Ja i Dusza Najwyższa jesteśmy jednym – we wszystkich okolicznościach zostaje pogrążony we Mnie.
ZNACZENIE:
Yogīn, który praktykuje medytację o Duszy Najwyższej, widzi wewnątrz siebie kompletną cząstkę Kṛṣṇy – czteroramiennego Viṣṇu trzymającego konchę, dysk, berło i kwiat lotosu. Yogīn powinien wiedzieć, że ten Viṣṇu nie jest różny od Kṛṣṇy. Kṛṣṇa w tej formie (jako Dusza Najwyższa) obecny jest w sercu każdej istoty. Co więcej, nie ma żadnej różnicy pomiędzy nieskończoną ilością Dusz Najwyższych obecnych w nieskończonej liczbie serc. Nie ma też różnicy pomiędzy osobą świadomą Kṛṣṇy, zawsze zaangażowaną w transcendentalną służbę miłości dla Kṛṣṇy, i doskonałym yogīnem pogrążonym w medytacji o Duszy Najwyższej. Yogīn w świadomości Kṛṣṇy – nawet chociaż może być zaangażowany w różnego rodzaju czynności w tym świecie materialnym – zawsze pogrążony jest w Kṛṣṇie. Potwierdza to Śrīla Rūpa Gosvāmī w Bhakti-rasāmṛta-sindhu (1.2.187): nikhilāsv apy avasthāsu jīvan-muktaḥ sa ucyate. Wielbiciel Pana, który zawsze działa w świadomości Kṛṣṇy, jest już wyzwolony. W Nārada Pañcarātra jest to potwierdzone w ten sposób:
dik-kālādy-anavacchinne
kṛṣṇe ceto vidhāya ca
tan-mayo bhavati kṣipraṁ
jīvo brahmaṇi yojayet
„Przez skoncentrowanie swojej uwagi na transcendentalnej formie Kṛṣṇy, który jest wszechprzenikający i poza czasem i przestrzenią, można pogrążyć się w myślach o Kṛṣṇie, i w ten sposób osiągnąć szczęśliwy stan transcendentalnego obcowania z Nim”.
Świadomość Kṛṣṇy jest najwyższym stanem ekstazy w praktyce yogi. Już samo zrozumienie, że Kṛṣṇa obecny jest w sercu każdego jako Paramātma, czyni yogīna doskonałym. Vedy (Gopāla-tāpanī Upaniṣad 1.21) potwierdzają tę niepojętą moc Pana w następujący sposób: eko ’pi san bahudhā yo ’vabhāti. „Chociaż Pan jest jeden, jest On obecny w niezliczonych sercach jako wielu”. Podobnie w smṛti-śāstra jest powiedziane:
eka eva paro viṣṇuḥ
sarva-vyāpī na saṁśayaḥ
aiśvaryād rūpam ekaṁ ca
sūrya-vat bahudheyate
„Viṣṇu jest jeden, a jednak jest On wszechprzenikający. Dzięki Swojej niepojętej mocy jest On obecny wszędzie, pomimo tego, iż posiada jedną formę. Podobnie jak słońce, które pojawia się w wielu miejscach naraz”.