No edit permissions for Polish

TEKST 30

yo māṁ paśyati sarvatra
sarvaṁ ca mayi paśyati
tasyāhaṁ na praṇaśyāmi
sa ca me na praṇaśyati

yaḥ – ktokolwiek; mām – Mnie; paśyati – widzi; sarvatra – wszędzie; sarvam – wszystko; ca – i; mayi – we Mnie; paśyati – widzi on; tasya – dla niego; aham – Ja; na – nie; praṇaśyāmi – jestem stracony; saḥ – on; ca – również; me – dla Mnie; na – ani nie; praṇaśyati – jest stracony.


Kto widzi Mnie wszędzie i wszystko widzi we Mnie, ten nigdy Mnie nie traci ani Ja nie tracę jego.


ZNACZENIE:
 
Osoba świadoma Kṛṣṇy wszędzie widzi Pana Kṛṣṇę i wszystko widzi w Nim. Taka osoba może zdawać się widzieć wszystkie oddzielne manifestacje natury materialnej, jednak w każdym przypadku jest ona świadoma Kṛṣṇy, wiedząc, że wszystko jest manifestacją Jego energii. Nic nie może istnieć bez Kṛṣṇy i Kṛṣṇa jest Panem wszystkiego – taka jest podstawowa zasada świadomości Kṛṣṇy. Świadomość Kṛṣṇy jest rozkwitem miłości do Kṛṣṇy. Jest to pozycja transcendentalna, nawet w stosunku do wyzwolenia materialnego. Jest to stan wykraczający poza samorealizację, w którym wielbiciel staje się jednym z Kṛṣṇą w tym sensie, że Kṛṣṇa staje się wszystkim dla Swojego wielbiciela, a wielbiciel osiąga pełnię w miłości do Kṛṣṇy. Wtedy tworzy się bardzo intymny związek między Panem a Jego wielbicielem. Na tym etapie żywa istota nigdy nie może zostać unicestwiona. Osoba Boga nigdy nie znika wówczas sprzed oczu Swojego wielbiciela. Natomiast „wtopienie się” w Kṛṣṇę jest duchowym unicestwieniem. Wielbiciel Pana nie podejmuje takiego ryzyka. W Brahma-saṁhicie (5.38) jest powiedziane:

premāñjana-cchurita-bhakti-vilocanena
santaḥ sadaiva hṛdayeṣu vilokayanti
yaṁ śyāmasundaram acintya-guṇa-svarūpaṁ
govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi


„Wielbię Najwyższego Pana, Govindę, zawsze oglądanego przez Jego wielbiciela oczami przesłoniętymi mgłą miłości. Wielbiciel widzi Go wewnątrz swojego serca w Jego wiecznej formie Śyāmasundary”.


Na tym etapie Pan Kṛṣṇa nigdy nie znika sprzed oczu Swojego wielbiciela, ani też wielbiciel nigdy nie traci widoku Pana. To samo odnosi się do yogīna, który ogląda Pana jako Paramātmę. Taki yogīn przeistacza się w czystego wielbiciela i nie może znieść ani chwili bez oglądania Pana wewnątrz siebie.

« Previous Next »