No edit permissions for Português

VERSO 195

‘hari’ ‘hari’ kari’ hindu kare kolāhala
pātasāha śunile tomāra karibeka phala

hari hari kari’ — dizendo: “Hari, Hari”; hindu os hindus; kare — fazem; kolāhala — som tumultuoso; pātasāha — o rei; śunile se ouvir; tomāra — tua; karibeka — fará; phala — punição.

“‘Vibrando ‘Hari, Hari’, os hindus fazem um som tumultuoso. Se o rei [pātasāha] ficar sabendo disso, certamente te punirá.’”

SIGNIFICADO—Pātasāha refere-se ao rei. Nawab Hussain Shah, cujo nome completo era Ālā Uddīna Saiyad Husen Sā, era, naquela época (1498-1521), o rei independente da Bengala. Anteriormente, fora servo do cruel Nawab da dinastia Hābsī, chamado Mujaḥphara Khān, mas, de alguma forma, assassinou seu amo e se tornou o rei. Após conquistar o trono da Bengala (tecnicamente chamado Masnada), ele se declarou Saiyad Husen Ālā Uddīna Seriph Mukkā. Há um livro chamado Riyāja Us-salātina, cujo autor, Golām Husen, diz que Nawab Hussain Shah pertencia à família de Mukkā Seriph. Para manter a glória de sua família, ele adotou o nome Seriph Mukkā. No entanto, de um modo geral, ele é conhecido como Nawab Hussain Shah. Após sua morte, seu filho mais velho, Nasaratsā, se tornou o rei da Bengala (1521-1533). Esse rei também foi muito cruel. Cometeu muitas atrocidades contra os vaiṣṇavas. Como resultado de suas atividades pecaminosas, um de seus servos do grupo Khojā o matou enquanto ele orava na mesquita.

« Previous Next »