No edit permissions for Português

VERSO 7

saṅkarṣaṇaḥ kāraṇa-toya-śāyī
garbhoda-śāyī ca payo ’bdhi-śāyī
śeṣaś ca yasyāṁśa-kalāḥ sa nityā-
nandākhya-rāmaḥ śaraṇaṁ mamāstu

saṅkarṣaṇaḥ — Mahā-Saṅkarṣaṇa no céu espiritual; kāraṇa-toya-śāyī — Kāraṇodakaśāyī Viṣṇu, que está deitado no Oceano Causal; garbha-uda-śāyī —Garbhodakaśāyī Viṣṇu, que está deitado no Oceano Garbhodaka do universo; ca — e; payaḥ-abdhi-śāyī — Kśīrodakaśāyī Viṣṇu, que está deitado no oceano de leite; śeṣaḥ — Śeṣa Nāga, o sofá de Viṣṇu; ca — e; yasya — cujas; aṁśa — porções plenárias; kalāḥ — e partes das porções plenárias; saḥ — Ele; nityānanda-ākhya — conhecido como Senhor Nityānanda; rāmaḥ — Senhor Balarāma; śaraṇam — abrigo; mama — meu; astu — que haja.

Que Śrī Nityānanda Rāma seja o objeto de minha lembrança constante. Saṅkarṣaṇa, Śeṣa Nāga e os Viṣṇus deitados no Oceano Kāraṇa, no Oceano Garbha e no oceano de leite são Suas porções plenárias e as porções de Suas porções plenárias.

SIGNIFICADO—Śrī Svarūpa Dāmodara Gosvāmī registrou este verso em seu diário para oferecer suas respeitosas reverências ao Senhor Nityānanda Prabhu. Este verso também aparece como o sétimo dos primeiros quatorze versos do Śrī Caitanya-caritāmṛta.

« Previous Next »