No edit permissions for Português

VERSO 1

śrī-śuka uvāca
nanda-vrajaṁ gate rāme
karūṣādhipatir nṛpa
vāsudevo ’ham ity ajño
dūtaṁ kṛṣṇāya prāhiṇot

śrī-śukaḥ uvāca — Śukadeva Gosvāmī disse; nanda — de Nanda Mahārāja; vrajam — à vila dos vaqueiros; gate — tendo ido; rāme — o Senhor Balarāma; karūṣa-adhipatiḥ — o governador de Karūṣa (Pauṇḍraka); nṛpa — ó rei (Parīkṣit); vāsudevaḥ — o Senhor Supremo, Vāsudeva; aham — eu; iti — assim pensando; ajñaḥ — tolo; dūtam — um mensageiro; kṛṣṇāya — ao Senhor Kṛṣṇa; prāhiṇot — enviou.

Śukadeva Gosvāmī disse: Ó rei, enquanto o Senhor Balarāma estava ausente visitando Vraja, a vila de Nanda, o governador de Karūṣa, tolamente pensando: “Eu sou o Senhor Supremo, Vāsudeva”, mandou um mensageiro ao Senhor Kṛṣṇa.

SIGNIFICADO—Como o Senhor Rāma tinha ido para Nanda-vraja, Pauṇḍraka pen­sou, em sua tolice, que o Senhor Kṛṣṇa estaria sozinho e que, portanto, seria fácil desafiá-lO. Assim, ele ousou enviar sua insana mensagem ao Senhor.

« Previous Next »