No edit permissions for Português

VERSO 32

tarhy eva tan-nābhi-saraḥ-sarojam
ātmānam ambhaḥ śvasanaṁ viyac ca
dadarśa devo jagato vidhātā
nātaḥ paraṁ loka-visarga-dṛṣṭiḥ

tarhi — portanto; eva — certamente; tat — Seu; nābhi — umbigo; saraḥ — lago; sarojam — flor de lótus; ātmānam — Brahmā; ambhaḥ — a água devastadora; śvasanam — ο ar secante; viyat — ο céu; ca — também; dadarśa — olhou para; devaḥ — semideus; jagataḥ — do universo; vidhātā — aquele que faz ο destino; na — não; ataḥ param — além; loka-visarga — criação da manifestação cósmica; dṛṣṭiḥ — olhar.

Quando ο senhor Brahmā, aquele que faz ο destino universal, viu então ο Senhor, ele simultaneamente lançou seu olhar sobre a criação. Ο senhor Brahmā viu ο lago no umbigo do Senhor Viṣṇu e a flor de lótus, bem como a água devastadora, ο ar secante e ο céu. Tudo se tornou visível para ele.

« Previous Next »