Text 31
etad yaḥ śṛṇuyād rājan
rājñāṁ hary-arpitātmanām
āyur dhanaṁ yaśaḥ svasti
gatim aiśvaryam āpnuyāt
etat—esto; yaḥ—aquel que; śṛṇuyāt—escucha; rājan—¡oh, rey Parīkṣit!; rājñām—de reyes; hari—a la Suprema Personalidad de Dios; arpita-ātmanām—que han dado su vida y su alma; āyuḥ—duración de vida; dhanam—riquezas; yaśaḥ—reputación; svasti—buena fortuna; gatim—el objetivo supremo de la vida; aiśvaryam—opulencia material; āpnuyāt—obtiene.
¡Oh, rey!, aquellos que escuchan estos relatos que tratan de reyes completamente entregados a la Suprema Personalidad de Dios obtienen, sin dificultad, una vida larga, riquezas, buena reputación, buena fortuna, y, finalmente, la oportunidad de regresar al hogar, de vuelta a Dios.
Así terminan los significados de Bhaktivedanta correspondientes al capítulo trigesimoprimero del Canto Cuarto del Śrīmad-Bhāgavatam, titulado: «Nārada instruye a los Pracetās».
— Fin del Canto Cuarto —