TEKST 24
sañjaya uvāca
evam ukto hṛṣīkeśo
guḍākeśena bhārata
senayor ubhayor madhye
sthāpayitvā rathottamam
sañjayaḥ uvāca – Sañjaya rzekł; evam – w ten sposób; uktaḥ – nazwany; hṛṣīkeśaḥ – Pan Kṛṣṇa; guḍākeśena – przez Arjunę; bhārata – O potomku Bharaty; senayoḥ – wojsk; ubhayoḥ – obu; madhye – w środku; sthāpayitvā – umieściwszy; ratha-uttamam – najwspanialszy rydwan.
Sañjaya rzekł: O potomku Bharaty, wysłuchawszy Arjuny, Pan Kṛṣṇa skierował wspaniały rydwan pomiędzy wojska obu stron.
ZNACZENIE:
W tym wersecie Arjuna nazywany jest Guḍākeśą. Guḍākā oznacza sen, a ten, kto pokonuje sen, nazywany jest guḍākeśą. Sen jest również oznaką ignorancji. Więc Arjuna dzięki swej przyjaźni z Kṛṣṇą, pokonał zarówno sen, jak i ignorancję. Jako wielki bhakta Kṛṣṇy, nie mógł zapomnieć Kṛṣṇy nawet na chwilę, taka jest bowiem natura wielbiciela. Zarówno we śnie, jak i na jawie, bhakta Pana nigdy nie przestaje myśleć o imieniu Kṛṣṇy, Jego formie, cechach i rozrywkach. Zatem wielbiciel Kṛṣṇy może pokonać zarówno sen, jak i ignorancję, po prostu nieustannie myśląc o Kṛṣṇie. Nazywane jest to świadomością Kṛṣṇy, albo samādhi. Jako Hṛṣīkeśa, czyli kontroler zmysłów i umysłu każdej żywej istoty, Kṛṣṇa rozumiał cel Arjuny w umieszczeniu wozu pośrodku obu armii. Więc uczynił to i przemówił w ten sposób.