TEKST 37
kasmāc ca te na nameran mahātman
garīyase brahmaṇo ’py ādi-kartre
ananta deveśa jagan-nivāsa
tvam akṣaraṁ sad-asat tat paraṁ yat
kasmāt – dlaczego; ca – również; te – Tobie; na – nie; nameran – powinni ofiarować należne wyrazy szacunku; mahā-ātman – O potężny; garīyase – który jesteś lepszy; brahmaṇaḥ – od Brahmy; api – chociaż; ādi-kartre – najwyższy stwórca; ananta – O nieograniczony; deva-īśa – O Bogu bogów; jagat-nivāsa – O schronienie wszechświata; tvam – Ty jesteś; akṣaram – niezniszczalny; sat-asat – wobec przyczyny i skutku; tat param – transcendentalny; yat – ponieważ.
O potężny, który przewyższasz nawet Brahmę, Ty jesteś pierwotnym oryginalnym stwórcą. Dlaczego więc oni wszyscy nie mieliby składać Ci hołdu? O bezkresny, o Bogu bogów, schronienie wszechświata. Ty jesteś niezwyciężonym źródłem, przyczyną wszystkich przyczyn – transcendentalny w stosunku do tej materialnej manifestacji.
ZNACZENIE:
Ofiarowując Panu swoje hołdy, Arjuna daje do zrozumienia, że Kṛṣṇa jest obiektem uwielbienia dla każdego. Jest wszechprzenikający i jest Duszą każdej duszy. Arjuna nazywa Kṛṣṇę mahātmą, co oznacza, że jest On nieograniczony i najbardziej wspaniałomyślny. Słowo ananta wskazuje na to, że nie ma niczego, co nie byłoby pod wpływem energii Najwyższego Pana, a deveśa oznacza, że jest On kontrolerem wszystkich półbogów i przewyższa ich wszystkich. On jest schronieniem całego wszechświata. Arjuna był również zdania, że Panu należą się pokłony od wszystkich doskonałych żywych istot i wszystkich potężnych półbogów, gdyż nikt nie jest większy od Niego. Wskazuje szczególnie na to, że Kṛṣṇa jest potężniejszy od Brahmy, ponieważ Brahmā został stworzony przez Niego. Brahmā rodzi się z szypułki kwiatu lotosu wyrastającego z pępka Garbhodaka-śāyī Viṣṇu, który jest pełną ekspansją Kṛṣṇy. Zatem, zarówno Brahmā, jak i Pan Śiva (który został zrodzony z Brahmy), i wszyscy inni półbogowie, muszą ofiarować swoje pełne szacunku pokłony Kṛṣṇie. Śrīmad-Bhāgavatam oznajmia, że Pan wielbiony jest przez Pana Śivę, Brahmę i innych półbogów. Bardzo znaczące jest słowo akṣaram, gdyż to materialne przejawienie ulegnie zniszczeniu, ale Pan jest ponad tym materialnym stworzeniem. On jest przyczyną wszystkich przyczyn, i jako taki przewyższa On wszystkie uwarunkowane dusze wewnątrz tego materialnego przejawienia, jak również samą tę kosmiczną manifestację materialną. Jest On zatem wszechpotężnym Najwyższym.