TEKST 29
samaṁ paśyan hi sarvatra
samavasthitam īśvaram
na hinasty ātmanātmānaṁ
tato yāti parāṁ gatim
samam – jednakowo; paśyan – widząc; hi – na pewno; sarvatra – wszędzie; samavasthitam – jednakowo usytuowany; īśvaram – Dusza Najwyższa; na – nie; hinasti – degraduje; ātmanā – przez umysł; ātmānam – dusza; tataḥ – wtedy; yāti – osiąga; parām – transcendentalne; gatim – przeznaczenie.
Kto widzi Duszę Najwyższą w każdej żywej istocie, wszędzie taką samą, dla tego jego własny umysł nie będzie przyczyną degradacji. A zatem osiąga on transcendentalne przeznaczenie.
ZNACZENIE:
Zaakceptowawszy życie materialne żywa istota znalazła się w sytuacji odmiennej od tej, jaka właściwa jest istnieniu duchowemu. Jeżeli jednak rozumie, że Najwyższy Pan przenika wszystko poprzez Swoją manifestację jako Paramātmā, to znaczy, jeśli może ona dostrzec obecność Najwyższej Osoby Boga w każdej żywej istocie, nie ulega wówczas degradacji poprzez zgubną mentalność, ale stopniowo wznosi się do świata duchowego. Na ogół umysł lubi oddawać się procesom zadowalania zmysłów, ale kiedy zwróci się do Duszy Najwyższej, wtedy jego właściciel czyni postęp w wiedzy duchowej.