TEKST 28
samaṁ sarveṣu bhūteṣu
tiṣṭhantaṁ parameśvaram
vinaśyatsv avinaśyantaṁ
yaḥ paśyati sa paśyati
samam – jednakowo; sarveṣu – we wszystkich; bhūteṣu – żywych istotach; tiṣṭhantam – przebywający; parama-īśvaram – Dusza Najwyższa; vinaśyatsu – w zniszczalnym; avinaśyantam – niezniszczalna; yaḥ – każdy, kto; paśyati – widzi; saḥ – on; paśyati – widzi prawdziwie.
Kto widzi Duszę Najwyższą towarzyszącą indywidualnej duszy we wszystkich ciałach i kto wie, że ani dusza, ani Dusza Najwyższa nigdy nie ulegają zniszczeniu – ten widzi prawdziwie.
ZNACZENIE:
Każdy kto – dzięki dobremu towarzystwu – może zrozumieć trzy rzeczy: ciało, właściciela tego ciała, czyli duszę indywidualną, i przyjaciela tej duszy indywidualnej we wzajemnym związku, ten posiada prawdziwą wiedzę. Tych rzeczy nie można zrozumieć, jeśli nie posiada się towarzystwa prawdziwego znawcy duchowych tematów. Ci, którzy nie mają takiego towarzystwa, znajdują się w ignorancji. Widzą jedynie ciało i kiedy to ciało ulega zniszczeniu, myślą iż wszystko się kończy. Jednak w rzeczywistości tak nie jest. Po zniszczeniu ciała pozostaje zarówno dusza, jak i Dusza Najwyższa, które wiecznie wędrują poprzez wiele ruchomych i nieruchomych form. Słowo sanskryckie parameśvara tłumaczy się czasami jako „dusza indywidualna”, jako że dusza jest panem ciała, a po zniszczeniu ciała przechodzi w inną formę. W ten sposób jest ona panem. Niektórzy natomiast tłumaczą to parameśvara jako Dusza Najwyższa. W każdym przypadku, zarówno Dusza Najwyższa, jak i dusza indywidualna nie przestają istnieć. Nie ulegają one zniszczeniu. Kto może widzieć w ten sposób, ten widzi prawdziwie.