TEKST 4
dambho darpo ’bhimānaś ca
krodhaḥ pāruṣyam eva ca
ajñānaṁ cābhijātasya
pārtha sampadam āsurīm
dambhaḥ – duma; darpaḥ – arogancja; abhimānaḥ – próżność, zarozumiałość; ca – i; krodhaḥ – złość; pāruṣyam – opryskliwość; eva – na pewno; ca – i; ajñānam – ignorancja; ca – i; abhijātasya – ten, kto rodzi się; pārtha – O synu Pṛthy; sampadam – cechy; āsurīm – natura demoniczna.
Wyniosłość, pycha, zarozumiałość, opryskliwość i ignorancja – te cechy, o synu Pṛthy, właściwe są demonicznej naturze.
ZNACZENIE:
Werset ten opisuje królewską drogę do piekła. Demony pragną popisywać się swoją religią i postępem w nauce duchowej, mimo iż nie przestrzegają żadnych zasad. Zawsze są wyniośli i pyszni z posiadania jakiegoś wykształcenia czy bogactw. Chcą być czczeni przez innych i pragną powszechnego poważania i szacunku, mimo iż na niego nie zasługują. Denerwują się błahostkami i są wtedy bardzo opryskliwi. Nie wiedzą co wypada, a co nie wypada. Robią wszystko kapryśnie, kierując się własnym kaprysem, i nie uznają żadnych autorytetów. Te demoniczne cechy posiadają już od zarania swoich ciał, w łonach swoich matek, i manifestują je wszystkie, kiedy wzrastają.