TEKST 3
tyājyaṁ doṣa-vad ity eke
karma prāhur manīṣiṇaḥ
yajña-dāna-tapaḥ-karma
na tyājyam iti cāpare
tyājyam – musi zostać zarzucona; doṣa-vat – jak zło; iti – w ten sposób; eke – jedna grupa; karma – praca; prāhuḥ – mówią; manīṣiṇaḥ – wielcy myśliciele; yajña – ofiary; dāna – dobroczynności; tapaḥ – i pokuty; karma – praca; na – nigdy; tyājyam – powinna zostać zarzucona; iti – w ten sposób; ca – i; apare – inni.
Niektórzy światli ludzie orzekają, że należy porzucić wszelkiego rodzaju czynności mające na celu zysk, jako że są one pełne wad, ale są też inni mędrcy, którzy utrzymują, że akty ofiarne, dobroczynność i pokuty nigdy nie powinny zostać zarzucone.
ZNACZENIE:
Literatura wedyjska opisuje wiele czynności, które są przedmiotem sporów. Np. jest powiedziane tam, że można zabić zwierzę po to, aby złożyć je w ofierze. Jednak niektórzy utrzymują, że zabijanie zwierząt jest czymś całkowicie ohydnym. Vedy polecają zabijanie zwierząt jedynie dla ofiary i takie zwierzęta nie są uważane za zabite. Celem ofiar jest danie nowego życia zwierzęciu. Czasami zwierzę takie, po zabiciu w ofierze, otrzymuje nowe życie zwierzęce, a czasem jest od razu promowane do ludzkiej formy życia. Ale zdania mędrców są co do tego podzielone. Niektórzy mówią, że należy zawsze unikać zabijania zwierząt, a inni twierdzą, że jest to dobre dla pewnych ofiar. Pan osobiście wyjaśnia teraz wszystkie te różne opinie dotyczące czynów ofiarnych.