TEKST 66

ZNACZENIE:
 
Pan opisał różne typy wiedzy i procesy religii – wiedzę o Najwyższym Brahmanie, wiedzę o Duszy Najwyższej, wiedzę o różnych porządkach i statusach życia społecznego, wiedzę o wyrzeczonym porządku życia, o braku przywiązania, kontroli zmysłów i umysłu, medytacji itd. Opisał na tak wiele różnych sposobów różne typy religii. Teraz, w zakończeniu Bhagavad-gīty, Pan mówi, że Arjuna powinien porzucić wszystkie procesy, które zostały mu wcześniej wytłumaczone. Powinien jedynie podporządkować się Kṛṣṇie. To podporządkowanie się ocali go od wszelkich następstw grzechów, gdyż Pan osobiście obiecuje, że będzie go chronił.

W Ósmym Rozdziale zostało powiedziane, że wielbić Pana Kṛṣṇę może jedynie ten, kto uwolnił się od wszelkich następstw grzechów. Więc ktoś może myśleć, że dopóki nie uwolni się od skutków grzechów, to podporządkowanie będzie niemożliwe. Ale tutaj znajduje się odpowiedź na takie wątpliwości: nawet jeśli ktoś nie jest jeszcze wolny od wszelkich następstw grzechów, automatycznie zostanie z nich uwolniony jedynie przez proces podporządkowania się Śrī Kṛṣṇie. Do uwolnienia się z następstw grzechów nie jest konieczny żaden uciążliwy wysiłek. Należy jedynie i bez wahania przyjąć Kṛṣṇę za najwyższego wybawcę wszystkich żywych istot i z wiarą i miłością podporządkować się Jemu.

Ten proces podporządkowania się Kṛṣṇie został opisany w Hari-bhakti-vilāsa (11.676):

Zgodnie z procesem służby oddania, należy przyjąć jedynie takie zasady religijne, które ostatecznie prowadzą do służby oddania dla Pana. Można wykonywać jakiś określony rodzaj obowiązków zawodowych, odpowiednio do swojej pozycji w porządku społecznym, ale jeśli przez takie wypełnianie swoich obowiązków ktoś nie dochodzi do istoty świadomości Kṛṣṇy, wtedy wszystkie jego czyny idą na marne. Należy unikać wszystkiego, co nie prowadzi do osiągnięcia doskonałego stanu świadomości Kṛṣṇy. Należy być mocno przekonanym o tym, że w każdych okolicznościach Kṛṣṇa będzie nas chronił od wszelkich trudności. Nie ma potrzeby martwić się o to, w jaki sposób utrzymać ciało i duszę razem. Kṛṣṇa zadba o to. Należy zawsze czuć się bezradnym i uważać Kṛṣṇę za jedyną podstawę swojego postępu w życiu. Skoro tylko ktoś poważnie angażuje się w służbę dla Pana, w pełnej świadomości Kṛṣṇy, od razu zostaje uwolniony od wszelkich zanieczyszczeń natury materialnej. Są różnego rodzaju procesy religijne i procesy oczyszczające, polegające na kultywowaniu wiedzy, medytacji w systemie yogi mistycznej itd. Ale ten, kto podporządkowuje się Kṛṣṇie – nie musi praktykować tak wielu metod. Samo podporządkowanie się Kṛṣṇie uwolni go od niepotrzebnej straty czasu. Dzięki temu podporządkowaniu może zrobić on natychmiastowy postęp i uwolnić się od następstw grzechów.

Całą swoją uwagę należy skierować na piękną postać Kṛṣṇy. Imię Jego jest Kṛṣṇa, gdyż jest On wszechatrakcyjny. Szczęśliwy jest ten, kogo przyciąga piękna, wszechpotężna i wszechmocna postać Kṛṣṇy. Są różnego typu transcendentaliści: niektórzy z nich przywiązani są do bezosobowego Brahmana, niektórzy przyciągani są przez postać Duszy Najwyższej itd. Ale kto przywiązany jest do osobowego aspektu Najwyższej Osoby Boga jako Samego Kṛṣṇy, ten jest najdoskonalszym ze wszystkich transcendentalistów. Innymi słowy, służba oddania dla Kṛṣṇy, w pełnej świadomości, jest najbardziej poufną częścią wiedzy – i to jest istotą całej Bhagavad-gīty. Karma-yogīni, filozofowie-empirycy, mistycy i bhaktowie (wielbiciele), wszyscy są transcendentalistami, ale ten, kto jest czystym wielbicielem, ten jest najlepszym ze wszystkich. Użyto tutaj znaczących słów, mā śucaḥ, „Nie bój się, nie wahaj się, nie martw się”. Ktoś może niepokoić się, w jaki sposób będzie w stanie porzucić wszelkie religijne formy i po prostu podporządkować się Kṛṣṇie – ale taki niepokój jest zbyteczny.