TEKST 38
sukha-duḥkhe same kṛtvā
lābhālābhau jayājayau
tato yuddhāya yujyasva
naivaṁ pāpam avāpsyasi
sukha – szczęście; duḥkhe – i nieszczęście; same – w spokoju; kṛtvā – czyniąc tak; lābha-alābhau – zarówno w przypadku straty, jak i zysku; jaya-ajayau – zarówno w przypadku zwycięstwa, jak i porażki; tataḥ – następnie; yuddhāya – w imię walki; yujyasva – zaangażuj się (walcz); na – nigdy; evam – w ten sposób; pāpam – grzeszna reakcja; avāpsyasi – zyskasz.
Walcz przez wzgląd na samą walkę tylko, nie biorąc pod uwagę szczęścia czy nieszczęścia, straty czy zysku, zwycięstwa albo klęski – a działając w ten sposób, nigdy nie popełnisz grzechu.
ZNACZENIE:
Teraz Pan Kṛṣṇa mówi Arjunie wprost, że powinien walczyć dla samej walki, dlatego że On tej walki pragnie. W czynnościach świadomości Kṛṣṇy nie bierze się pod uwagę szczęścia czy nieszczęścia, korzyści czy straty, zwycięstwa albo porażki. Wiedza, że wszystkie czyny należy ofiarować Kṛṣṇie, jest transcendentalną świadomością. Wtedy nie odbiera się skutków tych czynów, tak jak jest to w przypadku świadomości materialnej. Kto wszystko czyni dla zadowolenia własnych zmysłów, działając czy to w dobroci, czy w pasji, ten podlega reakcjom tych swoich czynów, dobrym albo złym. Lecz kto całkowicie oddał się czynnościom w świadomości Kṛṣṇy, ten nie ma już więcej zobowiązań wobec nikogo, w przeciwieństwie do osób prowadzących normalny tryb życia. Jest powiedziane:
devarṣi-bhūtāpta-nṛṇāṁ pitṝṇāṁ
na kiṅkaro nāyam ṛṇī ca rājan
sarvātmanā yaḥ śaraṇaṁ śaraṇyaṁ
gato mukundaṁ parihṛtya kartam
„Każdy, kto całkowicie podporządkował się Kṛṣṇie, Mukundzie, porzucając wszelkie inne obowiązki, nie jest już niczyim dłużnikiem ani nie jest zobowiązany wobec nikogo – ani wobec półbogów, ani mędrców, ani wobec ogółu ludzkości, ani też wobec swoich krewnych, czy przodków”. (Bhāgavatam 11.5.41) Werset ten zawiera pośrednio wskazówkę Kṛṣṇy dla Arjuny, a przedmiot ten zostanie dokładniej wytłumaczony w następnych wersetach.