TEKST 6
na caitad vidmaḥ kataran no garīyo
yad vā jayema yadi vā no jayeyuḥ
yān eva hatvā na jijīviṣāmas
te ’vasthitāḥ pramukhe dhārtarāṣṭrāḥ
na – ani nie; ca – również; etat – to; vidmaḥ – wiemy; katarat – co; naḥ – dla nas; garīyaḥ – lepsze; yat vā – czy; jayema – możemy pokonać; yadi – jeśli; vā – albo; naḥ – nas; jayeyuḥ – oni pokonują; yān – ci, którzy; eva – z pewnością; hatvā – przez zabicie; na – nigdy; jijīviṣāmaḥ – chcielibyśmy żyć; te – wszyscy oni; avasthitāḥ – są usytuowani; pramukhe – przed; dhārtarāṣṭrāḥ – synowie Dhṛtarāṣṭry.
Nie wiemy też, co jest lepsze – pokonanie ich, czy przegrana z nimi. Jeśli zabijemy synów Dhṛtarāṣṭry, nie powinniśmy wtedy dbać i o własne życie. Jednak teraz stoją oto oni przed nami na polu walki.
ZNACZENIE:
Arjuna stanął wobec dylematu: walczyć, tak jak to nakazywał mu obowiązek kṣatriyi i zadać niepożądany gwałt, czy też raczej wycofać się z pola bitwy i zostać żebrakiem. W wypadku klęski, czekała go również dola żebraka. Nie było pewności zwycięstwa, jako że zwycięską mogła okazać się każda ze stron. A gdyby nawet zwycięstwo czekało synów Pāṇdu (a w tym przypadku było ono usprawiedliwione) i synowie Dhṛtarāṣṭry zostaliby zabici, to trudno byłoby wyobrazić sobie życie bez nich. W takiej sytuacji byłaby to dla Pāṇḍavów porażka innego rodzaju. To, iż Arjuna bierze to wszystko pod uwagę, ostatecznie dowodzi, że był on nie tylko wielkim wielbicielem Pana, ale i również człowiekiem wielce oświeconym i całkowicie panującym nad swoim umysłem i zmysłami. Rozważanie możliwości pójścia w świat z kijem żebraczym – mimo iż narodził się w rodzinie królewskiej – jest oznaką jego wolności od przywiązań. Był on osobą prawdziwie cnotliwą, jak wskazują na to wszystkie jego cechy, wraz z jego wiarą w słowa pouczeń Śrī Kṛṣṇy (jego mistrza duchowego). Należy wyciągnąć z tego wniosek, iż był on osobą całkowicie odpowiednią do wyzwolenia. Jeśli zmysły nie są kontrolowane, nie ma mowy o wzniesieniu się do platformy wiedzy, a bez wiedzy i oddania nie ma szansy na wyzwolenie. Arjuna posiadał te wszystkie kwalifikacje niezbędne do wyzwolenia, nie mówiąc już o jego nieprzeciętnych kwalifikacjach materialnych.