TEKST 13
yajña-śiṣṭāśinaḥ santo
mucyante sarva-kilbiṣaiḥ
bhuñjate te tv aghaṁ pāpā
ye pacanty ātma-kāraṇāt
yajña-śiṣṭa – pokarmu przyjętego po spełnieniu yajñi; aśinaḥ – jedzący; santaḥ – wielbiciele; mucyante – uwalniają się od; sarva – wszystkich rodzajów; kilbiṣaiḥ – grzechów; bhuñjate – cieszą się; te – oni; tu – ale; agham – ciężkie grzechy; pāpāḥ – grzesznicy; ye – którzy; pacanti – przygotowują pokarm; ātma-kāraṇāt – dla zadowalania zmysłów.
Wielbiciele Pana wolni są od wszelkich grzechów, albowiem spożywają pokarm wpierw ofiarowany. Inni, którzy przygotowują pożywienie dla zadowalania własnych zmysłów, zaprawdę jedzą tylko grzech.
ZNACZENIE:
Jak opisuje to Brahma-saṁhitā (5.38): premāñjana-cchurita-bhakti-vilocanena santaḥ sadaiva hṛdayeṣu vilokayanti, wielbiciele Najwyższego Pana, czyli osoby świadome Kṛṣṇy, nazywane są santa i zawsze pogrążone są one w miłości do Pana. Będąc zawsze w miłosnym związku z Najwyższą Osobą Boga, Govindą (obdarzającym wszelkimi przyjemnościami) albo Mukundą (wyzwolicielem), czyli Kṛṣṇą (wszechatrakcyjną osobą), santowie nie mogą przyjąć niczego, nie ofiarowując tego wpierw Najwyższej Osobie. Dlatego wielbiciele tacy zawsze pełnią różnego rodzaju yajñe w służbie oddania, takie jak śravaṇam, kīrtanam, smaraṇam, arcanam itd., i spełnianie takich yajñi trzyma ich z dala od wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń pochodzących z grzesznych związków tego materialnego świata. Inni, którzy przygotowują pokarm dla siebie, nie tylko są złodziejami, ale spożywają również wszelkiego rodzaju grzechy. Jak ktoś może być szczęśliwy, jeśli jest jednocześnie złodziejem i grzesznikiem? Nie jest to możliwe. By uczynić ludzi szczęśliwymi pod każdym względem, trzeba nauczyć ich spełniania prostego procesu saṅkīrtana-yajñi, w pełnej świadomości Kṛṣṇy. W przeciwnym razie nie będzie na świecie ani pokoju, ani szczęścia.