TEKST 34
indriyasyendriyasyārthe
rāga-dveṣau vyavasthitau
tayor na vaśam āgacchet
tau hy asya paripanthinau
indriyasya – zmysłów; indriyasya arthe – w przedmiotach zmysłów; rāga – przywiązanie; dveṣau – również obojętność; vyavasthitau – poddać kontroli; tayoḥ – ich; na – nigdy; vaśam – kontrola; āgacchet – należy przyjść; tau – te; hi – z pewnością; asya – jego; paripanthinau – przeszkody.
Istnieją zasady, które kontrolują przywiązanie i niechęć wobec zmysłów i przedmiotów zmysłów. Nie należy poddawać się kontroli takiego przywiązania i awersji, gdyż są one przeszkodą na drodze realizacji duchowej.
ZNACZENIE:
Ci, którzy są świadomi Kṛṣṇy, w naturalny sposób nie są skłonni do angażowania się w materialne uciechy zmysłowe. Natomiast osoby nie posiadające takiej świadomości powinny przestrzegać przepisów i nakazów pism objawionych. Nieograniczone folgowanie zmysłom jest przyczyną materialnej niewoli, ale ten kto przestrzega zasad i reguł pism objawionych, ten nie staje się niewolnikiem przedmiotów zmysłów. Na przykład uwarunkowana dusza odczuwa potrzebę życia seksualnego, a seks dozwolony jest tylko w związkach małżeńskich. Zasady pism świętych nie zezwalają na utrzymywanie kontaktów seksualnych z żadną inną kobietą, poza własną żoną. Wszystkie inne kobiety należy traktować jak własną matkę. Jednak, pomimo tych nakazów, mężczyzna ma skłonności do nawiązywania związków seksualnych z innymi kobietami. Takie skłonności należy opanować, gdyż w przeciwnym razie będą one przeszkodą na drodze realizacji duchowej. Dopóki posiadamy ciało materialne, możemy zaspokajać jego potrzeby, ale tak jak pozwalają na to zasady i nakazy pism świętych. Nie należy jednak całkowicie polegać na takich przyzwoleniach i zdawać się w pełni na ich kontrolę. Powinno się przestrzegać tych zasad i prawideł bez przywiązywania się do nich, jako że praktykowanie zadowalania zmysłów zgodnie z zasadami może również prowadzić do zguby (tak jak zawsze istnieje możliwość wypadku nawet na drogach królewskich, mimo iż mogą być one starannie utrzymane). Nikt nie może zagwarantować, że nie będzie niebezpieczeństwa, nawet na najbardziej bezpiecznej drodze. Tak długo przecież – na skutek obcowania z materią – nastawieni byliśmy na zadowalanie zmysłów. Zatem, nawet pomimo kontrolowanego zadowalania zmysłów, zawsze istnieje możliwość upadku. Dlatego stanowczo należy wystrzegać się wszelkiego przywiązania, nawet do ograniczonego zadowalania zmysłów. Kto jednak przywiązuje się do świadomości Kṛṣṇy, czyli zawsze pełni służbę miłości dla Kṛṣṇy, ten nie czuje pociągu do żadnych czynności zmysłowych. Dlatego nikt nie powinien próbować żyć bez świadomości Kṛṣṇy na jakimkolwiek etapie życia. Ostatecznym celem wyzbywania się wszelkiego rodzaju zmysłowych przywiązań jest osiągnięcie platformy świadomości Kṛṣṇy.