TEKST 20
tyaktvā karma-phalāsaṅgaṁ
nitya-tṛpto nirāśrayaḥ
karmaṇy abhipravṛtto ’pi
naiva kiñcit karoti saḥ
tyaktvā – porzuciwszy; karma-phala-āsaṅgam – przywiązanie do owoców pracy; nitya – zawsze; tṛptaḥ – będąc zadowolonym; nirāśrayaḥ – bez jakiegokolwiek schronienia; karmaṇi – w działaniu; abhipravṛttaḥ – będąc całkowicie zaangażowanym; api – pomimo; na – nie; eva – z pewnością; kiñcit – cokolwiek; karoti – robi; saḥ – on.
Pozbywszy się wszelkiego przywiązania do owoców swojego działania, zawsze zadowolony i niezależny, nie wykonuje on żadnej pracy dla zysków, chociaż zaangażowany jest we wszelkiego rodzaju działanie.
ZNACZENIE:
Taka wolność od więzów działania możliwa jest tylko w świadomości Kṛṣṇy, kiedy wszystko poświęca się Kṛṣṇie. Osoba świadoma Kṛṣṇy w swoim działaniu kieruje się czystą miłością do Najwyższej Osoby Boga i dlatego nie przywiązuje się do efektów tego działania. Nie przywiązuje ona wagi nawet do własnego utrzymania, gdyż wszystko pozostawia Kṛṣṇie. Nie pragnie ona gromadzić żadnych przedmiotów ani chronić tych, które już znajdują się w jej posiadaniu. wypełnia ona swój obowiązek najlepiej jak potrafi i wszystko pozostawia Kṛṣṇie. Taka wolna od przywiązań osoba nigdy nie podlega dobrym czy złym skutkom działania, jak gdyby nie wykonywała żadnej pracy. Jest to oznaką akarmy, czyli działania, w którym nie podlega się skutkom tego działania. Każde inne działanie, pozbawione świadomości Kṛṣṇy, jest wiążące dla jego wykonawcy i jest prawdziwym aspektem vikarmy, tak jak to wytłumaczono już wcześniej.