TEKST 17
tad-buddhayas tad-ātmānas
tan-niṣṭhās tat-parāyaṇāḥ
gacchanty apunar-āvṛttiṁ
jñāna-nirdhūta-kalmaṣāḥ
tat-buddhayaḥ – ci, których inteligencja zawsze skupiona jest na Najwyższym; tat-ātmānaḥ – ci, którzy zawsze koncentrują umysł na Najwyższym; tat-niṣṭhāḥ – ci, którzy pokładają wiarę jedynie w Najwyższego; tat-parāyaṇāḥ – kto całkowicie przyjął w Nim schronienie; gacchanti – idzie; apunaḥ-āvṛttim – do wyzwolenia; jñāna – przez wiedzę; nirdhūta – oczyszczone; kalmaṣāḥ – obawy.
Kto swoją inteligencję, wiarę i umysł skupia na Najwyższym i w Nim przyjmuje schronienie, ten, mocą doskonałej wiedzy, całkowicie uwalnia się od obaw i wskutek tego posuwa się naprzód na ścieżce wyzwolenia.
ZNACZENIE:
Pan Kṛṣṇa jest Najwyższą Transcendentalną Prawdą. Oświadczenie, że Kṛṣṇa jest Najwyższą Osobą Boga, jest esencją całej Bhagavad-gīty. Tak przedstawia Go również cała literatura wedyjska. Para-tattva oznacza najwyższą rzeczywistość, którą znawcy Najwyższego uznają pod postacią Brahmana, Paramātmy i Bhagavāna. Bhagavān, czyli Najwyższa Osoba Boga, jest ostatnim słowem w Absolucie. Nie ma nic ponad to. Pan mówi: mattaḥ parataraṁ nānyat kiñcid asti dhanañ-jaya. Kṛṣṇa utrzymuje też bezosobowego Brahmana: brahmaṇo hi pratiṣṭhāham. Zatem Kṛṣṇa jest Najwyższą Rzeczywistością pod każdym względem. Ten, kto zawsze swoje myśli, inteligencję i wiarę pokłada w Kṛṣṇie oraz w Nim przyjmuje schronienie – innymi słowy, ten, kto jest w pełni świadomy Kṛṣṇy, niewątpliwie uwalnia się od wszelkich obaw i osiąga doskonałą wiedzę we wszystkim, co dotyczy transcendencji. Osoba świadoma Kṛṣṇy może dokładnie zrozumieć, że w Kṛṣṇie istnieje dualizm (jednoczesna tożsamość i indywidualność), i uzbrojona w taką transcendentalną wiedzę, może czynić stały postęp na ścieżce wyzwolenia.