TEKST 20
na prahṛṣyet priyaṁ prāpya
nodvijet prāpya cāpriyam
sthira-buddhir asammūḍho
brahma-vid brahmaṇi sthitaḥ
na – nigdy; prahṛṣyet – unosi się radością; priyam – przyjemne; prāpya – zdobywając; na – nie; udvijet – poruszona; prāpya – osiągając; ca – również; apriyam – nieprzyjemne; sthira-buddhiḥ – inteligentny; asammūḍhaḥ – niewzruszony; brahma-vit – ten, kto doskonale zna Najwyższego; brahmaṇi – w transcendencji; sthitaḥ – usytuowany.
Ten, kto nie unosi się radością, gdy zdobędzie coś przyjemnego, ani nie rozpacza, gdy spotykają go rzeczy nieprzyjemne; kto posiada niewzruszoną inteligencję i mądrość, i zna naukę o Bogu – ten już usytuowany jest w transcendencji.
ZNACZENIE:
Podane zostały tutaj cechy osoby samozrealizowanej. Pierwszą cechą jest to, że jest ona wolna od złudzenia i nie utożsamia się fałszywie z ciałem materialnym. Wie doskonale, że nie jest tym ciałem, ale że jest fragmentaryczną cząstką Najwyższej Osoby Boga. Dlatego nie unosi się radością, gdy coś zdobędzie, ani też nie rozpacza, tracąc cokolwiek związanego z ciałem. Ta niewzruszoność umysłu nazywana jest sthira-buddhi, czyli inteligencją jaźni. Taka osoba nigdy nie myli swojego wulgarnego ciała z duszą ani nie uważa ciała za wieczne, i nie lekceważy istnienia duszy. Ta wiedza prowadzi ją do etapu poznania kompletnej nauki o Prawdzie Absolutnej, mianowicie do poznania Brahmana, Paramātmy i Bhagavāna. Wskutek tego zna ona doskonale swoją konstytucjonalną pozycję, bez fałszywych prób stania się równym Panu pod każdym względem. Jest to nazywane realizacją Brahmana, czyli samorealizacją. Taka niewzruszona świadomość nazywana jest świadomością Kṛṣṇy.