TEKSTY 8-9
naiva kiñcit karomīti
yukto manyeta tattva-vit
paśyañ śṛṇvan spṛśañ jighrann
aśnan gacchan svapañ śvasan
pralapan visṛjan gṛhṇann
unmiṣan nimiṣann api
indriyāṇīndriyārtheṣu
vartanta iti dhārayan
na – nigdy; eva – z pewnością; kiñcit – wszystko; karomi – czynię; iti – w ten sposób; yuktaḥ – pogrążony w boskiej świadomości; manyeta – myśli; tattva-vit – ten, który zna prawdę; paśyan – widząc; śṛṇvan – słysząc; spṛśan – dotykając; jighran – wąchając; aśnan – jedząc; gacchan – chodząc; svapan – śniąc; śvasan – oddychając; pralapan – mówiąc; visṛjan – porzucając; gṛhṇan – przyjmując; unmiṣan – otwierając; nimiṣan – zamykając; api – pomimo; indriyāṇi – zmysły; indriya-artheṣu – w zadowalaniu zmysłów; vartante – niech się tym zajmują; iti – w ten sposób; dhārayan – rozważając.
Kto osiągnął taką boską świadomość, ten – chociaż patrzy, słucha, dotyka, wącha, je, porusza się, śpi i oddycha – zawsze wie w głębi, że nic nie czyni. Gdyż mówiąc, wypróżniając się, przyjmując pokarm, otwierając i zamykając oczy, wie zawsze, że to tylko materialne zmysły wchodzą w kontakt z przedmiotami zmysłów, on zaś sam nie ma z nimi nic wspólnego.
ZNACZENIE:
Życie osoby świadomej Kṛṣṇy jest czyste i wskutek tego nie ma ona nic wspólnego z żadną pracą zależną od pięciu bezpośrednich i pośrednich przyczyn: wykonawcy, pracy, sytuacji, wysiłku i losu. Jest tak dlatego, że zaangażowana jest ona w transcendentalną służbę miłości dla Kṛṣṇy. Chociaż wydawać się może, że jej ciało i zmysły pozostają aktywne, to jednak zawsze świadoma jest ona swojej rzeczywistej pozycji, którą jest duchowe zajęcie. W świadomości materialnej zmysły zajęte są samozadowalaniem, podczas gdy w świadomości Kṛṣṇy zaangażowane są w zadowalanie zmysłów Kṛṣṇy. Dlatego osoba świadoma Kṛṣṇy jest zawsze wolna, chociaż zdaje się być zajętą czynnościami zmysłowymi. Czynności takie jak patrzenie i słuchanie są czynnościami zmysłów koniecznymi do zdobywania wiedzy, podczas gdy poruszanie się, mówienie, wypróżnianie itd., są funkcjami zmysłów koniecznymi do działania. Osoba świadoma Kṛṣṇy nigdy nie jest uzależniona od czynności zmysłów. Ponieważ wie, że jest wiecznym sługą Pana, nie może angażować się w żadne czyny – za wyjątkiem czynów w służbie dla Pana.