No edit permissions for Português

VERSO 1

śrī-śuka uvāca
indras tadātmanaḥ pūjāṁ
vijñāya vihatāṁ nṛpa
gopebhyaḥ kṛṣṇa-nāthebhyo
nandādibhyaś cukopa ha

śrī-śukaḥ uvāca — Śrī Śukadeva Gosvāmī disse; indraḥ — o senhor Indra; tadā — então; ātmanaḥ — sua própria; pujam — adoração; vi­jñāya — compreendendo; vihatām — afastada; nṛpa — ó rei (Parīkṣit); gopebhyaḥ — com os vaqueiros; kṛṣṇa-nāthebhyaḥ — que aceitaram Kṛṣṇa como seu Senhor; nanda-ādibhyaḥ — liderados por Nanda Mahārāja; cukopa ha — ficou zangado.

Śukadeva Gosvāmī disse: Meu querido rei Parīkṣit, ao saber que seu sacrifício fora deixado de lado, Indra ficou furioso com Nanda Mahārāja e os outros vaqueiros, que estavam aceitando Kṛṣṇa como seu Senhor.

SIGNIFICADOBem no início deste capítulo, Śukadeva Gosvāmī revela a tolice de Indra e o absurdo de sua ira. Indra ficou frustrado porque os resi­dentes de Vṛndāvana aceitaram Śrī Kṛṣṇa como seu Senhor. Contudo, o simples fato é que Śrī Kṛṣṇa é o Senhor não apenas dos residentes de Vṛndāvana, mas de tudo o que existe, incluindo o próprio Indra. Por­tanto, a reação petulante de Indra era ridícula. Como expressa o ditado po­pular: “O orgulho precede a queda.”

« Previous Next »